Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Για όλα φταίνε τα blog!!!


Τον τελευταίο καιρό όλοι παρατηρήσαμε τον πόλεμο που δέχεται ο κόσμος των blogger.Μιλάω γενικά για τον κόσμο των blogger διότι δεν πιστεύω πως αυτή η άνανδρη επίθεση στο press-gr έχει στόχο μόνο το εν λόγω blog αλλά το να φιμώσει ίσως το μοναδικό κομμάτι που δεν ελέγχεται.Είναι φυσικό ότι στο σύγχρονο status quo της νεοφιλελεύθερης παράταξης που κυβερνά αυτή τη χώρα ότι δεν ελέγχετε είναι επικίνδυνο άρα θα πρέπει να κόβετε με οποιοδήποτε τρόπο.
Ναι,αγαπημένοι μου bloggers εσείς τους χαλάτε τα σχέδια.Γιατί σαν κακοπροαίρετοι που είστε και γιατί όχι αργόσχολοι,μου κάθεστε σε μια καρέκλα με έναν υπολογιστή και μου σχολιάζετε τα κακός κείμενα.Θέλετε να μιλάτε στον κόσμο για τις απαγωγές πακιστανών,υποκλοπές,κουμπάρους,siemens,για το Σκοπιανό και αλλά πολλά τέτοια θέματα αφήνωντας στην άκρη τα σημαντικά προβλήματα που ταλλανίζουν τον ελληνικό χώρο όπως ποιο τραγούδι θα πάει στη Eurovision και τι φόρεμα θα φορέσει η Καλομοίρα!Ο κύριος Καραμανλής σε σύγκριση με τους αρχαίους Ρωμαίους δεν δίνει άρτο στο λαό του αλλά τουλάχιστον από θέαμα άλλο τίποτα.
Τα blog είναι η ελεύθερη έκφραση του καθένα μας απέναντι στην χειραγώγηση που έχουν υποστεί τα άλλα μέσα ενημέρωσης.Στα blog ο καθένας εναποθέτει την προσωπική και ανεπηρέαστη κρίση.Δεν ζητήθηκε από κανέναν να την αποδεχτούν απλώς να την διαβάσουν και να κρίνει ο καθένας μόνος του.Ότι και να κάνετε ακόμα και να κλείσετε τα blog ή να πιάσετε όλους τους bloggers που δεν θα έχουν υποταχθεί σε σας πάντα θα βρίσκουμε ένανα τρόπο για να αποκαλύπτουμε τις βρωμιές σας.
Στη φωτογραφία σας παρουσιάζω το δώρο σας για να νιώθετε άνετα όσο θα διαβάζετε τα blog!!!

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι κρεμαστοί κήποι της Αθήνας...

«Ήρθαμε σ΄ αυτό το σπίτι το 2007. Είπαμε να μη βάλουμε κλιματισμό . Το καλοκαίρι όμως η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Βράζαμε από τη ζέστη », λέει στα « ΝΕΑ » η κ . Αμαλία Ζέππου για τη διώροφη κατοικία της στον Κεραμεικό , στην οδό Παραμυθίας 29. Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επίσης «καυτό». «Είπα, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτό το σπίτι...». Όλα όμως άλλαξαν όταν η κ. Ζέππου , παραγωγός ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να πρασινίσει την ταράτσα... της. Ύστερα από μία μικρή έρευνα απευθύνθηκε σε μία εταιρεία, η οποία δημιούργησε έναν καταπράσινο κήπο στη στέγη. «Η διαφορά είναι εντυπωσιακή. Άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες. Πλέον το σπίτι είναι φοβερά δροσερό το καλοκαίρι. Αλλά και τον χειμώνα έχουμε σημαντικά οφέλη, αφού ο κήπος λειτουργεί ως μόνωση: έχουμε μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση έως 15%». Λειτουργικό χάρη στον ταρατσόκηπο έγινε και το μικρό δωματιάκι που υπάρχει στην ταράτσα. «Προτού δημιουργηθεί ο ταρατσόκηπος, το καλοκαίρι δεν μπορούσες να μείνεις πολλή ώρα σ΄ αυτό το

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ