1. Η οικονομική εξέλιξη 1950-2002 Η ανάπτυξη της ελληνικής βιοτεχνίας και βιομηχανίας μετά το 1950 στηρίχθηκε στο υπόδειγμα της υποκατάστασης των εισαγωγών, ενώ η άνοδος του αστικού τομέα και η χρηματοδότηση εν πολλοίς της εκβιομηχάνισης και του εκσυγχρονισμού στο παράδειγμα –με την έννοια που δίνει ο Kuhn- της μεταβολής των εσωτερικών όρων εμπορίου. Οι πενιχροί οικονομικοί πόροι, οι καθυστερημένες πολιτικές και κοινωνικές δομές και ιδιαίτερα η λειτουργία ενός κρατικού μηχανισμού περιορισμένης αποτελεσματικότητας, οπισθοδρομικών, κατά μεγάλο μέρος, ηγεσιών και εκτεταμένης διαφθοράς (έκνομης συνεννόησης πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου) αποτέλεσαν το πλαίσιο της μεταπολεμικής Ελλάδος˙ αντίστοιχο που δεν διέφερε αισθητά εκείνου των κοινωνιών του αυτού επιπέδου ανάπτυξης (Βαλκανικές χώρες, Λατινική Αμερική, Τουρκία, κλπ). Συνεπώς, η έξοδος από τους «φαύλους κύκλους» της πενίας μέσω της χρήσης του ανταγωνιστικού υποδείγματος ανάπτυξη μέσω εξαγωγών φαινόταν σχεδόν αδύνατη. Η εναλλακτι...
"Αφήστε ήσυχους αυτούς που γεννιούνται! Μεριάστε να μεγαλώσουν. Μην τα 'χετε σκεφτεί όλα γι' αυτούς. Μην τους διαβάζετε το ίδιο βιβλίο. Αφήστε τους ν' ανακαλύψουν την αυγή Και να δώσουν όνομα στα φιλιά τους. Θέλω να κουραστείς μαζί μου Για κάθε τι ωραίο. Για καθετί που μας γερνάει. Για καθετί που το' χουν έτοιμο. Για να κουράσουν τους άλλους. Ας κουραστούμε μ' αυτό που σκοτώνει Και μ΄ αυτό που δεν θέλει να πεθάνει". Pablo Neruda