Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2008

3 Σεπτέμβρη 2008

Λίγες μέρες πριν από την επέτειο των 34 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ το τρίπτυχο ανεξαρτησία- λαϊκή κυριαρχία- κοινωνική δικαιοσύνη παραμένει επίκαιρο. Ιδιαίτερα σήμερα, 4 χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από την ΝΔ ο τόπος δοκιμάζεται βιώνοντας το πιο σκληρό πρόσωπο της λαϊκής δεξιάς: ακρίβεια, αναξιοκρατία, διαφθορά, ανεργία, μηδενικές επενδύσεις και ανάπτυξη, άκριτη επιβολή φοροεισπρακτικών μέτρων στους μικρομεσαίους, περαιτέρω υποβάθμιση την δημόσιας εκπαίδευσης και της πολιτικής ζωής. Η πολιτική αυτή σίγουρα δεν αποτελεί μονόδρομο. Το ΠΑΣΟΚ αντιτείνει ρεαλιστικές πολιτικές με γνώμονα τον άνθρωπο και σκοπό τη βελτίωση της καθημερινότητάς του. Η ιστορία του Κινήματός μας, με τα όποια λάθη και παραβλέψεις, αποτελεί τον πλέον αδιάσειστο μάρτυρα. Η Ελλάδα των ίσων ευκαιριών που οραματίστηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου, του ΕΣΥ, η αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, η ένταξη στην ΟΝΕ, η Ελλάδα των Ολυμπιακών του 2004, η Ελλάδα που ενέταξε την Κύπρο στην ΕΕ απέχει παρασάγγας από την

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ