Στιβαχτής Γιώργος ( Stivachtis George)

Πολύ λόγος γίνεται τελευταία για το «λουκέτο» στο αμερικανικό δημόσιο. Σίγουρα το πρόβλημα δεν είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν χρήματα αλλά η έλλειψη συμφωνίας μεταξύ των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων για την ψήφιση του προϋπολογισμού. Το αμερικανικό σύνταγμα ορίζει ότι ο κρατικός μηχανισμός συνεχίζει να χρηματοδοτείται μετά το πέρας του οικονομικού έτους αφότου έχει ψηφιστεί ο νέος προϋπολογισμός όπου η έγκριση του θα πρέπει να γίνει με την σύμφωνη γνώμη της Γερουσίας, της Βουλής των Αντιπροσώπων καθώς και από τον Πρόεδρο. Το μήλον της Έριδος μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων είναι η μεταρρύθμιση του Ομπάμα στο χώρο της Υγείας. Έτσι λοιπόν οι Ρεπουμπλικάνοι που έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων αντιπρότειναν και υπερψήφισαν αναθεωρημένο σχέδιο προϋπολογισμού που μετέθετε την έναρξη της μεταρρύθμισης στο χώρο της Υγείας μετά από 12 μήνες. Θα ήθελα να τονίσω ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση γνωστή ως Obamacare έχει ψηφιστεί από το 2010 και ακόμα

Η αλήθεια είναι ότι διάβασα το κείμενο της κόρης του Μιχαλολιάκου με μεγάλη περιέργεια και με περισσή προσοχή. Θα μου πείτε ότι είναι ένα κείμενο που απευθύνεται σε συγκεκριμένο ακροατήριο. Δεν είναι όμως το κείμενο και το τι θέλει να πει σε συγκεκριμένους ανθρώπους. Η ουσία αυτού του κείμενου μας δείχνει τον διαφορετικό τρόπο σκέψης αριστεράς και δεξιάς. Μας δείχνει όχι μόνο την ιδεολογική αντίθεση αλλά και το διαφορετικό DNA των ανθρώπων τους. Το DNA καθορίζει συγκεκριμένες γενετικές επιλογές, κάτι που έδωσε την δυνατότητα στους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την γενετική της ζωής και την κληρονόμηση ορισμένων χαρακτηριστικών. Δεν είμαι γενετιστής, ούτε βιολόγος όμως η κληρονόμηση της ιστορίας έδωσε στο καθένας μας τα πολιτικά χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν. Οι μάχες ή αγώνες, οι ιστορίες διαμόρφωσαν την πολιτική μας ταυτότητα. Θα πρέπει αρχικά να δηλώσω ότι δεν ταυτίζω τη Χρυσή Αυγή με τα υπόλοιπα δεξιά κόμματα. Η Χρυσή Αυγή είναι σάρκα εκ της σαρκώς της δεξιάς παράτ

Καθημερινές προκλήσεις, ξυλοδαρμοί, φιλοναζιστικά παραληρήματα και πολλές ακόμα ενέργειες που βλέπουμε καθημερινά από μέλη της Χρυσής Αυγής. Μια «εγκληματική» οργάνωση που εκπροσωπείται στο Ελληνικό κοινοβούλιο! Με μέλη της ανιστόρητους φασίστες που προσπαθούν μέσα από την καθημερινή προπαγάνδα να εκμαιεύσουν την στήριξη του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού. Μια οργάνωση πιστή στο lifestyle της εποχής, με στεροειδή και πάντα να τους ακολουθεί μια κάμερα που καταγράφει την κάθε τους ενέργεια. Όσο πιο ανάρμοστη η ενέργεια τους τόσο περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο κερδίζουν. Η πολιτική τους ανάλυση όταν δεν εμπεριέχει χαστούκια στους συνομιλητές τους είναι τόσο τραγική και επικίνδυνη όσο και η ιδεολογία τους. Κατηγορούν τους μετανάστες για όλα τα δεινά της Ελλάδας και αντί να καταθέτουν προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος κυνηγούν μετανάστες στη Πλατεία Βαθύς ή στον Άγιο Παντελεήμονα. Φυσικά, κυνηγούν μικρούς και ακίνδυνους μετανάστες που ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον και όχι τους μαφιόζο

To περιστατικό του ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ Εργκίν Kάτσε έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από παρόμοια περιστατικά όπως του Κατίδη, του Αθανασιάδη και της Παπαχρήστου που αν δεν παρθούν τα κατάλληλα μέτρα είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα αντιμετωπίσουμε και άλλα. Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι οι συγκεκριμένοι αθλητές είναι ειλικρινείς στις δηλώσεις τους ότι δεν γνώριζαν το τι έκαναν ή έγραψαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν το θεωρώ ως δικαιολογία αλλά δυστυχώς ως την τραγική αλήθεια. Τα παιδιά αυτά είναι αγράμματα, αμόρφωτα και ανιστόρητα. Στο βωμό του εύκολου κέρδους, της φήμης παραμέλησαν και αυτοί αλλά και οι γονείς τους την πνευματική ολοκλήρωση τους. Σήμερα, δεν γράφω για να δικάσω ή να σταυρώσω αυτά τα παιδιά. Εξάλλου, όλοι μας έχουμε ευθύνες για αυτό το αποτέλεσμα άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Το θέμα είναι μέσα από τα λάθη τους και να μάθουν αλλά και να γίνουν παράδειγμα για άλλα παιδιά. Η τιμωρία πρέπει να είναι παραδειγματική και όχι εξοντωτική. Δεν

Ζούμε σε ύποπτες εποχές. Εποχές συνυφασμένες με την αβεβαιότητα, την υποταγή σε πράγματα και ιδέες που δεν πιστεύουμε πραγματικά αλλά τα υιοθετούμε, γιατί έτσι πρέπει. Έτσι μάθαμε και το τηρούμε… Κάποτε υπήρχε πυγμή, υπήρχαν ήρωες, υπήρχαν αυτοθυσίες. Σήμερα στην πολυθρόνα του βολέματος καθόμαστε και λειτουργούμε μηχανικά σαν ρομπότ.  Οι κινήσεις μας, το γέλιο μας, το βλέμμα μας, ακόμα και τα αισθήματά μας, μηχανοποιημένα και αυτά ακολουθούν την τυποποιημένη, σταθερή οδό. Η δύναμη του καθιερωμένου αποκλείει κάθε είδους απαγκίστρωση από αυτό. Δεν υπάρχει η βούληση, ούτε η πολυτέλεια για καινοτομίες. Έτσι μάθαμε και έτσι θα συνεχίσουμε. Η δύναμη της συνήθειας για άλλη μια φορά προβάλλει στο προσκήνιο. Θέλει μαγκιά για να αρνηθείς της σιγουριάς τα κυβικά και εμείς δεν είμαστε μάγκες. Είμαστε βολεψάκηδες, παιδιά της παράδοσης και της συνήθειας. Δεν έχουμε μάθει να λέμε όχι. Είμαστε καλά παιδιά. Πρώτα από όλα δε μάθαμε να λέμε όχι στη μιζέρια μας. Λέει ο άνεργος νέος: Οκ

Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο. Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη. Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού. Από την ιατρική σας, την φαρμακευτική σας. Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα) Από την φυσική σας, χημεία Από την αστρονομική σας Από την πολιτική σας Από την καθημερινότητα σας. Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελλη

Αν δεν ήταν τραγικό, θα ήταν αστείο. Ακόμα και οι «ιεροκήρυκες» της δημοσιονομικής πειθαρχίας, την οποία είχαν έρθει και στην Ελλάδα για να διακηρύξουν, δηλώνουν τώρα πως με την πολιτική διάσωσης των τραπεζών μπορεί να έχει χαθεί μια γενιά ευρωπαίων. Αυτό υποστήριξε ο Γερμανός πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος τόνισε, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο «Reuters», πως η Ευρώπη δαπάνησε δισεκατομμύρια ευρώ για τη διάσωση των τραπεζών της, αλλά μπορεί να έχει χάσει μία ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων. «Μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι άνθρωποι χάνουν τελείως την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητά της να επιλύσει τα προβλήματά τους. Και αν η νεότερη γενιά χάνει την εμπιστοσύνη της, τότε στα μάτια μου η Ε.Ε. διατρέχει πραγματικό κίνδυνο. Δημιουργούμε μια χαμένη γενιά», δήλωσε ο κ. Σουλτς, ο οποίος παραδέχθηκε ότι δεν είχε κάτι σπουδαίο να απαντήσει σε Ισπανίδα που του έκανε λόγο για εγκατάλειψη των νέων. «Αν έχουμε 700 δισεκατομμύρ

Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο είναι διάσημος ουρουγουανός δημοσιογράφος και συγγραφέας. Συνελήφθη, εξορίστηκε, απειλήθηκε από τα «τάγματα θανάτου», έζησε στην Ευρώπη, πριν επιστρέψει στην Ουρουγουάη το 1985. Το πιο διάσημο έργο του,  «Οι ανοικτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής»  (1), είναι μια έμπρακτη   κατηγορία κατά της εκμετάλλευσης της Λατινικής Αμερικής από τις ξένες δυνάμεις από το δέκατο πέμπτο αιώνα.  Ο Τσάβες είχε προσφέρει δημόσια αυτό το βιβλίο στον Ομπάμα κατά τη σύνοδο κορυφής της Αμερικής στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο τον Απρίλιο του 2009, γεγονός που αύξησε τις πωλήσεις σε όλο τον κόσμο. Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο γράφει τακτικά στήλες σε αμερικανικά και αγγλικά περιοδικά. (…) Ο Ούγκο Τσάβες είναι ένας δαίμονας.  Γιατί; Επειδή μείωσε τον αναλφαβητισμό κατά δυο   εκατομμύρια πολίτες της Βενεζουέλας που δεν ήξεραν ούτε να διαβάσουν ούτε να γράψουν, παρόλο που ζούσαν σε μια χώρα που έχει το μεγαλύτερο φυσικό πλούτο του κόσμου, που είναι το πετρέλαιο. Έχω ζήσει σε αυτή τη χώρ

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ότι εδώ και περίπου μια εβδομάδα κάθε φορά που περνάω την ώρα μου (όχι και τόσο δημιουργικά) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μου εμφανίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα το μήνυμα «Θα είμαι υποψήφιος σύνεδρος για το 9ο Συντακτικό Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Από την μία σκέφτηκα λογικό είναι έχω αρκετούς φίλους που βρίσκονται στο χώρο που θα ήθελα να το τονίσω ότι τους σέβομαι και δεν είμαι ο κατάλληλος για να τους επικρίνει για την επιλογή τους. Όμως αυτές τις μέρες με βασανίζει μέσα στο μυαλό μου γιατί εγώ δεν επιθυμώ να είμαι υποψήφιος σύνεδρος; Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι αυτό που επικαλούνται πολλοί ότι το συνέδριο αυτό θα σηματοδοτήσει την αλλαγή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δυστυχώς, η λέξη αλλαγή πέθανε μαζί με τον ιδρυτή του. Αλλαγή σημαίνει αλλάζω πρώτα από όλα τον ίδιο τον εαυτό μου ώστε να αλλάξω σταδιακά και την κοινωνία. Δεν βλέπω κάποιο από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να επιθυμούν να αλλάξουν, να δώσουν κάτι νέο, κά

“ Θα μπορούσε να έχει λάβει το βραβείο του "Δημοσίου υπαλλήλου των τελευταίων 30 ετών" ” Όσοι έχουν γνωρίσει τον Γιάννη Στουρνάρα από κοντά συμφωνούν στο εξής: «Δεν τον λες ευφυή και για αυτόν τον λόγο δεν μπορεί ποτέ να διαχειριστεί πληροφορίες και αναλύσεις πέραν από εκείνες που του υποδεικνύουν. Επίσης ενώ έχει κάνει καλές σπουδές στα οικονομικά, δεν διαθέτει αυτό που λέμε οικονομική σκέψη». Ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, παρότι δείχνει να μισεί θανάσιμα τον δημόσιο τομέα, θα μπορούσε να λάβει το βραβείο του «Δημοσίου Υπαλλήλου της 30ετίας». Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο τεχνοκράτης και αγαπημένο παιδί του Κώστα Σημίτη, τοποθετείται εδώ και περίπου 30 χρόνια μόνο σε δημόσιες θέσεις από τις οποίες λαμβάνει παχυλούς μισθούς. Τόσο παχυλούς, ώστε μπορεί να διαμένει σε έπαυλη στην Κηφισιά, αλλά και να διαθέτει πολυτελέστατη βίλα στη Σύρο, δίπλα ακριβώς από τη βίλα του κουμπάρου του Γιάννου Παπαντωνίου. Και μπορεί ο Γιάν

Θα ομολογήσω ότι μου γέννησε μεγάλη χαρά αλλά και ελπίδα, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, η δήλωση της 29χρονης σοσιαλίστριας Beatriz Talegón, γενικής γραμματέως της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Βλέπεις νέους ανθρώπους, που είναι και οι πρώτοι άλλωστε που βιώνουν τις επιπτώσεις της πολιτικής και οικονομικής κρίσης, να διεκδικούν αλλά και συνάμα να εξεγείρονται απέναντι σε πολιτικές και ανθρώπους που μέχρι χθες υποστήριζαν και μάχονταν για αυτούς. Λόγια αγανάκτησης και οργής για το άδικο και την ανισότητα που υπερισχύει στο κόσμο. Οργή και αγανάκτηση για τους χαρτογιακάδες πολιτικούς που θέλουν να αποκαλούνται ως «σοσιαλιστές». Πρώην συντρόφους που αντί να μάχονται μαζί τους στους δρόμους της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Χιλής προτιμούν να παραβρίσκονται σε χλιδάτα ξενοδοχεία, με λιμουζίνες, πανάκριβα γεύματα και σκοπό ζωής να γίνουν η νέα πολιτική ελίτ της χώρας τους ή να αυξήσουν τα μηδενικά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Κατηγορούμε το Δ.Ν.Τ., την Παγκόσμ