Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δεν θα είμαι υποψήφιος σύνεδρoς για το 9ο Συντακτικό Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ!!!

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ότι εδώ και περίπου μια εβδομάδα κάθε φορά που περνάω την ώρα μου (όχι και τόσο δημιουργικά) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μου εμφανίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα το μήνυμα «Θα είμαι υποψήφιος σύνεδρος για το 9ο Συντακτικό Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Από την μία σκέφτηκα λογικό είναι έχω αρκετούς φίλους που βρίσκονται στο χώρο που θα ήθελα να το τονίσω ότι τους σέβομαι και δεν είμαι ο κατάλληλος για να τους επικρίνει για την επιλογή τους. Όμως αυτές τις μέρες με βασανίζει μέσα στο μυαλό μου γιατί εγώ δεν επιθυμώ να είμαι υποψήφιος σύνεδρος;
Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι αυτό που επικαλούνται πολλοί ότι το συνέδριο αυτό θα σηματοδοτήσει την αλλαγή του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δυστυχώς, η λέξη αλλαγή πέθανε μαζί με τον ιδρυτή του. Αλλαγή σημαίνει αλλάζω πρώτα από όλα τον ίδιο τον εαυτό μου ώστε να αλλάξω σταδιακά και την κοινωνία. Δεν βλέπω κάποιο από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να επιθυμούν να αλλάξουν, να δώσουν κάτι νέο, κάτι ριζοσπαστικό. Βλέπω νέα άτομα για τις ίδιες ξεθωριασμένες καρέκλες. Βλέπω στελέχη με την ίδια ρητορική. Βλέπω στελέχη που αντί να συνταχθούν με την κοινωνία και να πολεμήσουν για αυτή προτιμούν να στηρίζουν την εγχώρια ελίτ. Βλέπω στελέχη που αντί να βρίσκονται στο δρόμο προτιμούν να στοιβάζονται σε τηλεοπτικά παράθυρα διεκδικώντας (επάξια μιας και είναι φερέφωνα των καναλαρχών) τα λίγα λεπτά διασημότητας τους.
Στη συνέχεια, μου ήρθε η λέξη «Ιδεολογία». Η ιδεολογία αυτού του κόμματος (πλέον γιατί σίγουρα δεν είναι κίνημα!!!) ήταν συνυφασμένη με τρείς λέξεις Ανεξαρτησία – Κοινωνική Δικαιοσύνη – Λαϊκή Κυριαρχία. Χιλιάδες άνθρωποι αγωνίστηκαν και στρατεύτηκαν κάτω από αυτές τις λέξεις. Άνθρωποι που ίσως να εξαργυρώνουν τους αγώνες τους για δημοκρατία με το να πεθαίνουν στη ψάθα ή με να τους κόβουν καθημερινά την μικρή τους σύνταξη. Ανεξαρτησία δεν έχουμε μιας και είμαστε στο έλεος του Δ.Ν.Τ. , της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Αμερικής, της Γερμανίας, του Σώρος και δεν ξέρω σε ποιον άλλο μας έχουν ξεπουλήσει.
Είναι σίγουρο ότι δεν έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη όταν χρωστάς 300€ (μέσα από χαράτσια και λοιπούς απεχθής φόρους) και μπορεί να σε οδηγήσουν στη φυλακή και αν από την άλλη χρωστάς 10.000.000€ μπορεί να σε ονομάσουν και ευεργέτη!!! Τώρα για την λαϊκή κυριαρχία τι να πω. Η πολιτική δεν πηγάζει από τον λαό αλλά από τα ισχυρά funds του εξωτερικού, την ντόπια ολιγαρχία κτλ. Πως μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συνεργάζεται με την «δεξιά». Πως μπορεί το ΠΑΣΟΚ να είναι ο αβανταδόρος του Σαμαρά και των τηλεπωλητών βιβλίων που έχει μαζέψει;
Δεν θέλω να είμαι υποψήφιος σύνεδρος στο 9ο Συντακτικό Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί τα άτομα που ηγούνται έχουν δείξει σε όλο το μεγαλείο τους την αλαζονεία που τα διακατέχει. Τα ίδια άτομα που πριν μερικούς μήνες «απαγόρεψαν» την αντίθετη άποψη στις εκλογές για πρόεδρο. Απορρίπτοντας και εκδιώκοντας ένα μέρος του. Είναι τα ίδια άτομα που δεν έχουν ξεκαθαρίσει επακριβώς τα μέτρα και τον τρόπο ψηφοφορίας για το επικείμενο συνέδριο με σκοπό την ξεκάθαρη νοθεία του. Είναι οι ίδιοι που με αισχρό και προσβλητικό τρόπο εκδίωξαν τον προηγούμενο πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ακολουθώντας όμως πιστά την ίδια πολιτική αβαντάροντας και τους ντόπιους χρηματοδότες τους.
Εύχομαι καλή επιτυχία σε όσους φίλους θα είναι υποψήφιοι, μακάρι στη πορεία να βγω εγώ ο ψεύτης και ο κακοπροαίρετος. Σήμερα, λοιπόν αφού το έψαξα πολύ καλά μέσα μου δηλώνω σε όλους τους φίλους μου και στους εχθρούς μου ότι «Δεν θα είμαι υποψήφιος στο 9ο Συντακτικό Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ»!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Οι κρεμαστοί κήποι της Αθήνας...

«Ήρθαμε σ΄ αυτό το σπίτι το 2007. Είπαμε να μη βάλουμε κλιματισμό . Το καλοκαίρι όμως η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Βράζαμε από τη ζέστη », λέει στα « ΝΕΑ » η κ . Αμαλία Ζέππου για τη διώροφη κατοικία της στον Κεραμεικό , στην οδό Παραμυθίας 29. Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επίσης «καυτό». «Είπα, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτό το σπίτι...». Όλα όμως άλλαξαν όταν η κ. Ζέππου , παραγωγός ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να πρασινίσει την ταράτσα... της. Ύστερα από μία μικρή έρευνα απευθύνθηκε σε μία εταιρεία, η οποία δημιούργησε έναν καταπράσινο κήπο στη στέγη. «Η διαφορά είναι εντυπωσιακή. Άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες. Πλέον το σπίτι είναι φοβερά δροσερό το καλοκαίρι. Αλλά και τον χειμώνα έχουμε σημαντικά οφέλη, αφού ο κήπος λειτουργεί ως μόνωση: έχουμε μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση έως 15%». Λειτουργικό χάρη στον ταρατσόκηπο έγινε και το μικρό δωματιάκι που υπάρχει στην ταράτσα. «Προτού δημιουργηθεί ο ταρατσόκηπος, το καλοκαίρι δεν μπορούσες να μείνεις πολλή ώρα σ΄ αυτό το

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ