Στιβαχτής Γιώργος ( Stivachtis George)

Περισσότερα από 22.000 παιδιά χάνουν κάθε μέρα τη ζωής τους από έλλειψη εμβολίων, ακάθαρτο νερό, έλλειψη τροφής ή κακή διατροφή, σύμφωνα με στοιχεία της Unicef, ενώ πάνω από 1 εκατ. παιδιά εκτιμάται ότι πέφτουν κάθε χρόνο θύματα εμπορίας ανθρώπων (για πορνεία, παιδική εργασία, αφαίρεση οργάνων) και 158 εκατ. παιδιά, ηλικίας 5 - 14 ετών εργάζονται υπό σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες.Αισιόδοξο στοιχείο αποτελεί η είδηση ότι εκατομμύρια περισσότερα παιδιά παρακολουθούν σήμερα σχολείο απ’ ό,τι πριν από 10 χρόνια... Στην Ελλάδα, σύμφωνα με το Κοινωνικό Πορτρέτο της Ελλάδας 2010 (ΕΚΚΕ), το 23,3% των παιδιών ηλικίας έως 17 ετών ζουν στη φτώχεια και στο περιθώριο της κοινωνίας, ενώ το ποσοστό βαίνει αυξανόμενο.Ταυτόχρονα, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αδυνατεί να παράσχει ισότιμη σχολική φοίτηση σε όλα τα παιδιά. Το 7% των μαθητών εγκαταλείπουν το σχολείο στο δημοτικό ή το γυμνάσιο. Ανάλογο ποσοστό εφήβων εγκαταλείπει το Λύκειο, ανεβάζοντας στο 14,6% το ποσοστό των παιδιών που αδυνατούν να

Είναι αλήθεια πως οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση αποτελούν σήμερα μια κρίσιμη πολιτική αναμέτρηση,μια αναμέτρηση που οι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν τα άτομα που θα δώσουν λύσεις στα τοπικά τους προβλήματα.Επιπρόσθετα, θα πρέπει να τονίσουμε και την ιδιαιτερότητα αυτών των εκλογών μιας και για πρώτη φορά θα ισχύσει και ο νόμος «Καλλικράτης». Σε αυτή λοιπόν την μάχη οφείλεται και πρέπει να αναδεικνύονται νέα στελέχη.Πρέπει νέοι άνθρωποι να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια έτσι ώστε να δώσουν μια νέα πνοή στη τοπική τους κοινωνία.Θα πρέπει όμως να αναρωτηθούμε αν πραγματικά συμβαίνει αυτό.Καθημερινά γινόμαστε όλοι αποδέκτες προεκλογικών φυλλαδίων και καρτών νέων υποψηφίων που μας προτρέπουν να τους ψηφίσουμε!!! Νέοι άνθρωποι που αντί να δίνουν την μάχη τους μέσω της φαντασίας που διαθέτουν χρησιμοποιούν παλιές πολιτικές.Χιλιάδες κάρτες με τα ονόματα τους και μια φωτογραφία φορώντας τα καλά τους ρούχα και μαλλί από το κομμωτήριο.Χιλιάδες φυλλάδια πεταμένα στο δρόμο και στις πολυκατοι

Αγαπητοί αναγνώστες,στο προηγούμενο τεύχος σας ζήτησα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να κάνουμε την σπίθα πυρκαγιά.Να μιλήσουμε για τα προβλήματα μας,για το μέλλον μας.Πρέπει όμως πρώτα όλοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας.Πριν βγούμε στους δρόμους πρέπει να λύσουμε όλα τα κόμπλεξ που μας έχουν δημιουργήσει.Πρέπει να δώσουμε μια νέα ταυτότητα και έναν νέο σκοπό ύπαρξης!!! Πρέπει να αναθεωρήσουμε τα όρια που μας κρατούσαν μακριά τον έναν από τον άλλο τόσα χρόνια.Πρέπει να ξεπεράσουμε τις κόκκινες γραμμές που είχαμε μέσα στο μυαλό μας.Υπάρχουν φίλοι μου δύο στρατόπεδα.Η πρόοδος και η συντήρηση!!!Πρέπει να περάσουμε και να δώσουμε την πνοή μας, τα ιδανικά μας και να μην αφήσουμε να μας ξεπεράσει πάλι η ιστορία. Είμαι κοντά στα 30 και εδώ και χρόνια ακούω για την γενιά του Πολυτεχνείου.Μια γενιά βαμπίρ για την επόμενη.Μια γενιά που για κάποιους κάποτε ήταν η ελπίδα αυτής της χώρας όμως συμβιβάστηκε και πούλησε τα οράματα και τις αξίες της στο βωμό του κέρδους.Γέμισε το κοινοβούλιο,ό

Καλώς σας βρήκαμε!!!Ναι,σε εσένα αναφέρομαι νεολαίε που τόσο καιρό είσαι στο περιθώριο.Που κάποιοι 40δες μιλούν και σκέφτονται για εσένα.Αποφασίζουν για το καλό σου χωρίς ποτέ να σε έχουν ρωτήσει τι είναι αυτό που θέλεις,που ζητάς,που επιθυμείς. Σε εσένα αναφέρομαι φοιτητή,αγρότη,εργαζόμενε.Σε εσένα αναφέρομαι που δεν γνώρισες κατοχή ούτε χούντα αλλά θα είσαι η πρώτη γενιά που θα περάσει χειρότερα από την προηγούμενη.Σε εσένα μιλάω που σε μάθανε να σκύβεις και να δέχεσαι παθητικά αυτά που σου λένε. Ήρθε ο καιρός να εκφράσουμε αυτό που νιώθουμε,αυτό που θέλουμε.Ήρθε ο καιρός να βγούμε από την παθογένεια της εποχής μας και με λέξεις και χρώματα να ζωγραφίσουμε τον δικό μας παράδεισο.Δεν γνωρίζω αν αυτό λέγεται επανάσταση,δεν ξέρω αν θα γίνω ποτέ ήρωας ή ηγέτης ξέρω όμως ότι μέσα από την ελεύθερη έκφραση των πιστεύω μου θα αποφασίζω εγώ για την ζωή μου και το μέλλον μου. Θέλω την βοήθεια σας ώστε η σπίθα μας να γίνει πυρκαγιά... Θα τελειώσω την πρώτη μας επαφή με μια φράση από τον Π

Άνδρες των ειδικών δυνάμεων ασφαλείας επενέβησαν χθες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης , μετά από αίτημα των πρυτανικών αρχών, όταν ομάδα εξωπανεπιστημιακών εισήλθε στους χώρους του, καταστρέφοντας τις πύλες εισόδου της Πανεπιστημιούπολης.Περίπου 30 άτομα, που έφεραν φορητή γεννήτρια ρεύματος και ηλεκτρικά σιδεροπρίονα, απείλησαν τους υπαλλήλους φύλαξης και κατέστρεψαν, αρχικά, τις μπάρες εισόδου του Πανεπιστημίου επί της οδού Αγίου Δημητρίου και στη συνέχεια αυτές της εισόδου επί της Εγνατίας.Η ομάδα επιχείρησε να εισέλθει στο κτήριο διοίκησης του Πανεπιστημίου, αλλά μετά την επέμβαση των ειδικών δυνάμεων ασφαλείας απωθήθηκε εκτός πανεπιστημίου. Ωστόσο, ύστερα από την αποχώρηση των δυνάμεων ασφαλείας, άλλη ομάδα εξωπανεπιστημιακών εισήλθε στο κτήριο διοίκησης, το οποίο έθεσε υπό κατάληψη .Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ ο πρύτανης του ΑΠΘ Αναστάσιος Μάνθος, για την παρέμβαση των δυνάμεων ασφαλείας δεν απαιτείται πλέον προηγούμενη απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου, καθώς βρίσκοντ

Μπορεί να διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους οι ΑμερικανοΝΑΤΟϊκοί της ISAF ότι σκοπός τους είναι να μην προκαλούν απώλειες αμάχων κατά τις επιχειρήσεις τους και να το επαναλαμβάνουν εμφατικά, στην πράξη όμως αυτό δεν τηρείται . Το αίμα αμάχων ρέει σχεδόν καθημερινά, και ευθύνονται και άλλοι γι' αυτό πλην του ΝΑΤΟ... Στη νότια επαρχία Ουρουζγκάν, βόρεια της Χελμάντ, 27 άμαχοι , γυναίκες και παιδιά στην πλειονότητά τους, σκοτώθηκαν όταν η αυτοκινητοπομπή με την οποία ταξίδευαν προς τη γειτονική επίσης επαρχία Κανταχάρ βομβαρδίστηκε από ΝΑΤΟϊκά αεροσκάφη . Λίγες ώρες αργότερα, στην επαρχία Ναγκαρχάρ στο ανατολικό Αφγανιστάν, βομβιστής αυτοκτονίας σκότωσε τουλάχιστον 15 ανθρώπους, μαζί με τον κύριο στόχο του, τον πρώην μουτζαχεντίν πολέμαρχο και κατοπινό γενικό υπεύθυνο υποθέσεων προσφύγων της περιοχής, Μοχάμεντ Χατζί Ζαμάν. Η αφγανική κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε, καταδικάζοντας τον φονικό βομβαρδισμό, χαρακτηρίζοντάς τον «αδικαιολόγητο». Το ΝΑΤΟ παραδέχτηκε ότι « έκανε λάθος »,