Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΝΑΤΟ: "ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ... "


Μπορεί να διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους οι ΑμερικανοΝΑΤΟϊκοί της ISAF ότι σκοπός τους είναι να μην προκαλούν απώλειες αμάχων κατά τις επιχειρήσεις τους και να το επαναλαμβάνουν εμφατικά, στην πράξη όμως αυτό δεν τηρείται. Το αίμα αμάχων ρέει σχεδόν καθημερινά, και ευθύνονται και άλλοι γι' αυτό πλην του ΝΑΤΟ... Στη νότια επαρχία Ουρουζγκάν, βόρεια της Χελμάντ, 27 άμαχοι, γυναίκες και παιδιά στην πλειονότητά τους, σκοτώθηκαν όταν η αυτοκινητοπομπή με την οποία ταξίδευαν προς τη γειτονική επίσης επαρχία Κανταχάρ βομβαρδίστηκε από ΝΑΤΟϊκά αεροσκάφη. Λίγες ώρες αργότερα, στην επαρχία Ναγκαρχάρ στο ανατολικό Αφγανιστάν, βομβιστής αυτοκτονίας σκότωσε τουλάχιστον 15 ανθρώπους, μαζί με τον κύριο στόχο του, τον πρώην μουτζαχεντίν πολέμαρχο και κατοπινό γενικό υπεύθυνο υποθέσεων προσφύγων της περιοχής, Μοχάμεντ Χατζί Ζαμάν. Η αφγανική κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε, καταδικάζοντας τον φονικό βομβαρδισμό, χαρακτηρίζοντάς τον «αδικαιολόγητο». Το ΝΑΤΟ παραδέχτηκε ότι «έκανε λάθος», ότι οι πιλότοι των αεροσκαφών νόμισαν πως είχαν να κάνουν με κομβόι ανταρτών οι οποίοι πήγαιναν να ενισχύσουν τις τάξεις των Ταλιμπάν, και ανακοίνωσε ότι ξεκινά έρευνα για το τραγικό συμβάν. Ο ανώτατος διοικητής της στρατιωτικής δύναμης της ISAF, στρατηγός Στάνλεϊ Μακ Κρίσταλ, επισκέφθηκε τον Αφγανό πρόεδρο Χαμίντ Καρζάι για να του διατυπώσει αυτοπροσώπως τις ΝΑΤΟϊκές απολογίες... Το μόνο που δεν έχει γίνει γνωστό είναι αν τα "συγχωροχάρτια" δεν είναι μόνο προνόμιο του πάπα, αλλά τα δίνουν και Αφγανοί πρόεδροι επί ΝΑΤΟΥ "κρεμάμενοι"...


by fimotro

https://blogger.googleusercontent.com/tracker/849497162816543250-6708960160620631538?l=fimotro.blogspot.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Λίγα λόγια για τον επιστημονικό συνεργάτη της Μαρίας Σπυράκη

Πραγματικά δεν με νοιάζει τι κάνει ο υιός Ζαγορίτης στη προσωπική του ζωή. Μαγκιά του με ποια βγαίνει και το τι κάνει μαζί της. Δεν θα τον έκρινα ποτέ για τις προσωπικές του επιλογές εξάλλου εκεί θεωρώ ότι ξεχωρίζει ο άνδρας από το παιδάκι, με το να μπορεί να υποστηρίξει τις επιλογές του. Αυτό όμως που με εκνευρίζει είναι ότι εκφράζει όλα αυτά που απεχθάνομαι. Εκφράζει την Ελλάδα του κονέ, της άκρης, του μπαμπά. Την Ελλάδα του παίρνω ό,τι θέλω, όπως θέλω και όπου θέλω. Της Ελλάδας των VIP που δεν υπακούν σε κανένα νόμο. Όσο αδιάφορος μου περνά ο υιός Ζαγορίτη άλλο τόσο αδιάφορη μου είναι η Σπυράκη . Αυτό όμως που με εξοργίζει είναι ότι μπορεί να συνεχίσει να μας κοροϊδεύει όπως ακριβώς έκανε σαν δημοσιογράφος. Θα μπορούσε να πει ότι ήταν επιλογή μου γιατί ήθελα να συνεργαστώ μαζί του. Θα μπορούσε να πει ότι τον επέβαλλε το κόμμα της ΝΔ. Θα μπορούσε να πει ότι ξεπληρώνει παλιά γραμμάτια ή ότι ήταν μια χάρη που αποβλέπει σε μελλοντικά οφέλη. Όλα αυτά θα μπ

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Κείμενο 30 στελεχών καταγγέλλει τον Βενιζέλο ως «παρανυφάκι του Σαμαρά»

Συντρόφισσες και σύντροφοι,  Η αποκαρδιωτική εικόνα της σύγχρονης πολιτικής σκηνής είναι τουλάχιστον δεδομένη.Τα media σε ρόλο Μαέστρου προσπαθούν απεγνωσμένα να εγκαταστήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού το δίπολο ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ: Μνημόνιο ή Επανάσταση. Αναμφίβολα όμως, καμία από τις δυο πολιτικές οντότητες δε μπορεί να αποτελέσει εγγυητική δύναμη για τη σταθερότητας της χώρας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αναζητά τον «καταλληλότερο» ανάμεσα σε ακατάλληλους. Εγγυητική δύναμη δε μπορούν να αποτελέσουν ούτε οι ευκαιριακές κομματικές συσπειρώσεις που η ανομοιογένεια και η έλλειψη προγράμματος για τη χώρα συμπληρώνει το παζλ των ακατάλληλων με …επικινδυνότητα: διάττοντες αστέρες, που απλώς «μας ψεκάζουν» με φωνές – αλαλαγμούς χωρίς ουσία. Η απουσία πολιτικών οραμάτων και κυρίως οραματιστών, οδηγεί τη χώρα – ιδεολογικά άοπλη και κατακερματισμένη – σε πολιτικές που κάθε άλλο παρά της εξασφαλίζουν κύριο ρόλο και διαπραγματευτική δύναμη στις σύγχρονες διεθνείς εξελίξει