Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Νόμιμος οικογενειάρχης,υποψήφιος Έλληνας...


Είναι κατά μέσον όρο 35 ετών, δηλαδή στην πλέον παραγωγική του ηλικία, έχει τελειώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, εργάζεται κατά κύριο λόγο στις κατασκευές, μένει σε ενοικιαζόμενο δωμάτιο κυρίως στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα (Αττική και Θεσσαλονίκη), είναι πατέρας παιδιών που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, έχει εισέλθει νόμιμα στην Ελλάδα πριν από το 2005, συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη της... χώρας, καταβάλλει κανονικά τις ασφαλιστικές του εισφορές στο ΙΚΑ ή στον ΟΓΑ και υποβάλλει φορολογική δήλωση. Αυτό είναι το προφίλ του οικονομικού μετανάστη, ο οποίος μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου, το οποίο πήρε ήδη τον δρόμο προς τη Βουλή, θα μπορεί να διεκδικήσει την ελληνική ιθαγένεια και το δικαίωμα να ψηφίζει στις δημοτικές εκλογές, επισφραγίζοντας με αυτόν τον τρόπο την ένταξή του στην ελληνική κοινωνία.
Το κοινωνικό προφίλ των οικονομικών μεταναστών προκύπτει από έρευνα της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την Οικονομική Μετανάστευση, που διενεργήθηκε με αφορμή το «σχέδιο Ραγκούση», χωρίς ωστόσο να εκφέρεται σε αυτήν γνώμη για την ιθαγένεια και την ψήφο. Αν και ο υπολογισμός του ακριβούς αριθμού των μεταναστών, όπως επισημαίνεται, αποτελεί εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση λόγω της παράνομης μετανάστευσης και της σύγχυσης η οποία επικρατεί στους εμπλεκομένους φορείς, εκτιμάται ότι ο όγκος του αλλοδαπού πληθυσμού που διαμένει στην Ελλάδα αντιστοιχεί σε ποσοστό στο 10,3% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Είναι ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία ο μέσος όρος των αλλοδαπών στον πληθυσμό ανέρχεται στο 5,5%.
Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού των μεταναστών ανήκει στις παραγωγικές ηλικίες (53,5% επί του συνόλου), ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό είναι ηλικιωμένοι, σε αντίθεση με το αντίστοιχα δεδομένα που αφορούν τους ημεδαπούς και δείχνουν περισσότερους έλληνες ηλικιωμένους και μικρότερο ποσοστό παιδιών σε σύγκριση με τον αλλοδαπό πληθυσμό (15% για τους Ελληνες, 17% για τους αλλοδαπούς). Το 32,9% των μεταναστών εργάζονται και έχουν ενταχθεί πλήρως στο εργατικό δυναμικό της χώρας. Το 29,3% έχει γνώσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το 9,2% δεν έχει καμία εκπαίδευση και το 0,6% είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού. Το μεγαλύτερο ποσοστό των μεταναστών (37,7%) είναι ανειδίκευτοι εργάτες και ειδικευμένοι τεχνίτες (35,4%).
Ο αριθμός των παιδιών των αλλοδαπών που φοιτούν σε ελληνικά σχολεία ανέρχεται σε 98.241 άτομα (6,7% στο σύνολο). Στην πλειονότητά τους όμως τα παιδιά των μεταναστών δεν συνεχίζουν τη φοίτησή τους στο λύκειο (66%) και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (85%). Οι περισσότεροι μετανάστες εγκαθίστανται στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ ένας σημαντικός αριθμός τους επιλέγει περιοχές αναλόγως της απασχόλησής τους (τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, κτλ.). Το 31,7% απασχολείται στις κατασκευές, μεγάλο ποσοστό εργάζεται ως οικιακό προσωπικό, 12,8% στη μεταποίηση, 8,2% στον τουρισμό. Μετά το 2001 καταγράφεται μείωση κατά 73% της απασχόλησής τους σε αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες και αύξηση της απασχόλησής τους στο εμπόριο. Οι μετανάστες στη συντριπτική τους πλειονότητα εξασφαλίζουν οικονομικούς πόρους μέσω της μισθωτής εργασίας.
Το 90,2% του συνόλου των μεταναστών μένουν στο ενοίκιο ενώ μόλις το 5% διαθέτει ιδιόκτητες κατοικίες, αν και η εικόνα αυτή έχει αρχίσει να αλλάζει τα τελευταία χρόνια, καθώς όλο και περισσότεροι μετανάστες στρέφονται στην αγορά κατοικίας. Παραμένουν στη χώρα μας πέρα των πέντε ετών, με μικρές εξαιρέσεις και διαφοροποιήσεις σε συγκεκριμένες εθνικότητες.
Η είσοδος των μεταναστών εκτιμάται ότι συμβάλλει και στην «τόνωση» των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, με σημαντικό αριθμό νέων εργαζομένων οι οποίοι για μεγάλο χρονικό διάστημα θα αποδίδουν εισφορές χωρίς να αξιώνουν κάποια παροχή. Η θετική επίδραση όμως εκτιμάται ότι είναι προσωρινή, έστω κι αν ο χρονικός αυτός ορίζοντας του προσωρινού καλύπτει 20 ως 25 χρόνια.
Για τις επιπτώσεις της μετανάστευσης στην οικονομία έχει διαπιστωθεί ότι η συμβολή των νόμιμων μεταναστών στο ΑΕΠ της χώρας κυμαίνεται από 1,9% ως 2,2%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους παράνομους μετανάστες κυμαίνεται μεταξύ 0,5% ως 0,7%.

Ρεπορτάζ : Δημήτρης Νικολακόπουλος
(από το Βήμα της Κυριακής)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Λίγα λόγια για τον επιστημονικό συνεργάτη της Μαρίας Σπυράκη

Πραγματικά δεν με νοιάζει τι κάνει ο υιός Ζαγορίτης στη προσωπική του ζωή. Μαγκιά του με ποια βγαίνει και το τι κάνει μαζί της. Δεν θα τον έκρινα ποτέ για τις προσωπικές του επιλογές εξάλλου εκεί θεωρώ ότι ξεχωρίζει ο άνδρας από το παιδάκι, με το να μπορεί να υποστηρίξει τις επιλογές του. Αυτό όμως που με εκνευρίζει είναι ότι εκφράζει όλα αυτά που απεχθάνομαι. Εκφράζει την Ελλάδα του κονέ, της άκρης, του μπαμπά. Την Ελλάδα του παίρνω ό,τι θέλω, όπως θέλω και όπου θέλω. Της Ελλάδας των VIP που δεν υπακούν σε κανένα νόμο. Όσο αδιάφορος μου περνά ο υιός Ζαγορίτη άλλο τόσο αδιάφορη μου είναι η Σπυράκη . Αυτό όμως που με εξοργίζει είναι ότι μπορεί να συνεχίσει να μας κοροϊδεύει όπως ακριβώς έκανε σαν δημοσιογράφος. Θα μπορούσε να πει ότι ήταν επιλογή μου γιατί ήθελα να συνεργαστώ μαζί του. Θα μπορούσε να πει ότι τον επέβαλλε το κόμμα της ΝΔ. Θα μπορούσε να πει ότι ξεπληρώνει παλιά γραμμάτια ή ότι ήταν μια χάρη που αποβλέπει σε μελλοντικά οφέλη. Όλα αυτά θα μπ

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Κείμενο 30 στελεχών καταγγέλλει τον Βενιζέλο ως «παρανυφάκι του Σαμαρά»

Συντρόφισσες και σύντροφοι,  Η αποκαρδιωτική εικόνα της σύγχρονης πολιτικής σκηνής είναι τουλάχιστον δεδομένη.Τα media σε ρόλο Μαέστρου προσπαθούν απεγνωσμένα να εγκαταστήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού το δίπολο ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ: Μνημόνιο ή Επανάσταση. Αναμφίβολα όμως, καμία από τις δυο πολιτικές οντότητες δε μπορεί να αποτελέσει εγγυητική δύναμη για τη σταθερότητας της χώρας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αναζητά τον «καταλληλότερο» ανάμεσα σε ακατάλληλους. Εγγυητική δύναμη δε μπορούν να αποτελέσουν ούτε οι ευκαιριακές κομματικές συσπειρώσεις που η ανομοιογένεια και η έλλειψη προγράμματος για τη χώρα συμπληρώνει το παζλ των ακατάλληλων με …επικινδυνότητα: διάττοντες αστέρες, που απλώς «μας ψεκάζουν» με φωνές – αλαλαγμούς χωρίς ουσία. Η απουσία πολιτικών οραμάτων και κυρίως οραματιστών, οδηγεί τη χώρα – ιδεολογικά άοπλη και κατακερματισμένη – σε πολιτικές που κάθε άλλο παρά της εξασφαλίζουν κύριο ρόλο και διαπραγματευτική δύναμη στις σύγχρονες διεθνείς εξελίξει