Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ζαν-Κλοντ Τρισέ....

Νέα στήριξη στην Ελλάδα πρόσφερε αργά χθες το βράδυ, μετά τη λήξη της συνόδου της G7 στον Καναδά, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν-Κλοντ Τρισέ.

Εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι η χώρα μας θα καταφέρει να επιτύχει τους σκληρούς στόχους που έχει θέσει για την οικονομία της. «Αναμένουμε και είμαστε αισιόδοξοι ότι η ελληνική κυβέρνηση θα λάβει όλες τις αποφάσεις που θα της επιτρέψουν να επιτύχει αυτό το στόχο», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Την περασμένη εβδομάδα, ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν, ο οποίος παραβρέθηκε στη σύνοδο της G7, είχε δηλώσει ότι το ΔΝΤ είναι έτοιμο να βοηθήσει την Ελλάδα εάν του ζητηθεί.

Ωστόσο, ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, δήλωσε σήμερα στο πρακτορείο Reuters ότι η χώρα μας δεν χρειάζεται βοήθεια από το ΔΝΤ.

«Εμείς, οι εκπρόσωποι της ζώνης του ευρώ, καταστήσαμε σαφές ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι σοβαρή και ότι το πρόβλημα θα επιλυθεί», τόνισε ο Γιούνκερ.

Εξάλλου, ο υπουργός Οικονομικών του Καναδά, Τζιμ Φλάχερτι, που προεδρεύει αυτήν την περίοδο στην G7, είπε ότι τα χρέη των χωρών-μελών της ευρωζώνης είναι ένα θέμα που αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι την G7.

Πεπεισμένη ότι το ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα εκτελεστεί, εμφανίστηκε κατά τη σύνοδο της G7 και η Γαλλίδα υπουργός Οικονομίας Κριστίν Λαγκάρντ.

«Το μήνυμα ήταν ότι τα ευρωπαϊκά μέλη της G7 έχουν διαβεβαιώσει τους εταίρους τους στη G7 για το περιεχόμενο και τη σημασία του σχεδίου που εφαρμόζεται από την Ελλάδα και είναι πεπεισμένοι ότι θα εκτελεσθεί», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η Λαγκάρντ χαρακτήρισε επίσης «βελτίωση» την εξασθένηση του ευρώ, σε σχέση με τις περιόδους που το ενιαίο νόμισμα θεωρήθηκε πολύ ισχυρό απέναντι στο δολάριο.

«Πάντα παραπονιόμασταν ότι το δολάριο δεν ήταν αρκετά ισχυρό. Αυτό είναι σαφώς μία βελτίωση», δήλωσε στους δημοσιογράφους μετά από τη λήξη της ανεπίσημης συνόδου των επτά ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου.


by nafteboriki

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Κείμενο 30 στελεχών καταγγέλλει τον Βενιζέλο ως «παρανυφάκι του Σαμαρά»

Συντρόφισσες και σύντροφοι,  Η αποκαρδιωτική εικόνα της σύγχρονης πολιτικής σκηνής είναι τουλάχιστον δεδομένη.Τα media σε ρόλο Μαέστρου προσπαθούν απεγνωσμένα να εγκαταστήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού το δίπολο ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ: Μνημόνιο ή Επανάσταση. Αναμφίβολα όμως, καμία από τις δυο πολιτικές οντότητες δε μπορεί να αποτελέσει εγγυητική δύναμη για τη σταθερότητας της χώρας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αναζητά τον «καταλληλότερο» ανάμεσα σε ακατάλληλους. Εγγυητική δύναμη δε μπορούν να αποτελέσουν ούτε οι ευκαιριακές κομματικές συσπειρώσεις που η ανομοιογένεια και η έλλειψη προγράμματος για τη χώρα συμπληρώνει το παζλ των ακατάλληλων με …επικινδυνότητα: διάττοντες αστέρες, που απλώς «μας ψεκάζουν» με φωνές – αλαλαγμούς χωρίς ουσία. Η απουσία πολιτικών οραμάτων και κυρίως οραματιστών, οδηγεί τη χώρα – ιδεολογικά άοπλη και κατακερματισμένη – σε πολιτικές που κάθε άλλο παρά της εξασφαλίζουν κύριο ρόλο και διαπραγματευτική δύναμη στις σύγχρονες διεθνείς εξελ...

Η δική μου πρώτη φορά…

Η πρώτη φορά είναι πράγματι σημαντική και οι συνέπειες μεγάλες για την ψυχοσύνθεση σου, για τον χαρακτήρα που θα διαμορφώσεις. Η πρώτη σου φορά βλέπεις θα σε ακολουθεί για πάντα. Μια θύμηση που θα στοιχειώνει το μυαλό σου και θα είναι υπεύθυνη για όλες τις αποφάσεις που θα πάρεις στη ζωή σου. Ο σταυρός που θα κουβαλάς και θα ξέρεις καλά μέσα σου ότι είναι η μόνη σου περιουσία. Η δική μου πρώτη φορά ήταν το 1991. Μόλις 10 χρονών!!! Βγαίνεις από τον αγγελικά πλασμένο κόσμο που έχεις φτιάξει σαν παιδί. Η στιγμή που οι καταστάσεις σε καλούν να αποφασίσεις, να ενηλικιωθείς, να αφήσεις πίσω την παιδική αθωότητα και να αντικρίσεις την σκληρή πραγματικότητα. Άραγε υπάρχει μεγαλύτερη άσκηση βίας; Πορείες, σημαίες, συνθήματα και πολύς κόσμος. Το κέντρο της Αθήνας ήταν γεμάτο από τους απολυμένους της ΕΑΣ (αστικά λεωφορεία). Εκεί σε εκείνους τους δρόμους ήταν η πρώτη φορά μου. Δίπλα σε άτομα που εμπιστευόμουνα τον αδερφό μου, τη μάνα μου και τον πατέρα μου που μόλις είχ...