Καλώς σας βρήκαμε!!!Ναι,σε εσένα αναφέρομαι νεολαίε που τόσο καιρό είσαι στο περιθώριο.Που κάποιοι 40δες μιλούν και σκέφτονται για εσένα.Αποφασίζουν για το καλό σου χωρίς ποτέ να σε έχουν ρωτήσει τι είναι αυτό που θέλεις,που ζητάς,που επιθυμείς. Σε εσένα αναφέρομαι φοιτητή,αγρότη,εργαζόμενε.Σε εσένα αναφέρομαι που δεν γνώρισες κατοχή ούτε χούντα αλλά θα είσαι η πρώτη γενιά που θα περάσει χειρότερα από την προηγούμενη.Σε εσένα μιλάω που σε μάθανε να σκύβεις και να δέχεσαι παθητικά αυτά που σου λένε. Ήρθε ο καιρός να εκφράσουμε αυτό που νιώθουμε,αυτό που θέλουμε.Ήρθε ο καιρός να βγούμε από την παθογένεια της εποχής μας και με λέξεις και χρώματα να ζωγραφίσουμε τον δικό μας παράδεισο.Δεν γνωρίζω αν αυτό λέγεται επανάσταση,δεν ξέρω αν θα γίνω ποτέ ήρωας ή ηγέτης ξέρω όμως ότι μέσα από την ελεύθερη έκφραση των πιστεύω μου θα αποφασίζω εγώ για την ζωή μου και το μέλλον μου. Θέλω την βοήθεια σας ώστε η σπίθα μας να γίνει πυρκαγιά...
Θα τελειώσω την πρώτη μας επαφή με μια φράση από τον Π.Νερούντα:
«''Αφήστε ήσυχους αυτούς που γεννιούνται! Μεριάστε να μεγαλώσουν. Μην τα 'χετε σκεφτεί όλα γι' αυτούς. Μην τους διαβάζετε το ίδιο βιβλίο. Θέλω να κουραστείς μαζί μου. Για κάθε τι ωραίο. Για καθετί που μας γερνάει. Για καθετί που το' χουν έτοιμο. Για να κουράσουν τους άλλους. Ας κουραστούμε μ' αυτό που σκοτώνει. Και μ΄ αυτό που δεν θέλει να πεθάνει.'' Π.Νερούντα
*είναι το πρώτο άρθρο μου στην εφημερίδα free blog press.
Σχόλια