Αγαπητοί αναγνώστες,στο προηγούμενο τεύχος σας ζήτησα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να κάνουμε την σπίθα πυρκαγιά.Να μιλήσουμε για τα προβλήματα μας,για το μέλλον μας.Πρέπει όμως πρώτα όλοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας.Πριν βγούμε στους δρόμους πρέπει να λύσουμε όλα τα κόμπλεξ που μας έχουν δημιουργήσει.Πρέπει να δώσουμε μια νέα ταυτότητα και έναν νέο σκοπό ύπαρξης!!!
Πρέπει να αναθεωρήσουμε τα όρια που μας κρατούσαν μακριά τον έναν από τον άλλο τόσα χρόνια.Πρέπει να ξεπεράσουμε τις κόκκινες γραμμές που είχαμε μέσα στο μυαλό μας.Υπάρχουν φίλοι μου δύο στρατόπεδα.Η πρόοδος και η συντήρηση!!!Πρέπει να περάσουμε και να δώσουμε την πνοή μας, τα ιδανικά μας και να μην αφήσουμε να μας ξεπεράσει πάλι η ιστορία.
Είμαι κοντά στα 30 και εδώ και χρόνια ακούω για την γενιά του Πολυτεχνείου.Μια γενιά βαμπίρ για την επόμενη.Μια γενιά που για κάποιους κάποτε ήταν η ελπίδα αυτής της χώρας όμως συμβιβάστηκε και πούλησε τα οράματα και τις αξίες της στο βωμό του κέρδους.Γέμισε το κοινοβούλιο,όμως τα όνειρα τους πλέον είχαν χορηγούς και αρκετά μηδενικά.Θα μου πείτε ότι δεν είναι όλοι το ίδιο.Ναι,συμφωνώ όμως και αυτοί δεν κάναν τίποτα.Μείναν στο σπίτι τους,στη ζωούλα τους λέγοντας ιστορίες στα παιδιά και στα εγγόνια τους.Όμως με το να αποδεχτούν παθητικά κάποιους να βιάζουν τα οράματα και τις αξίες τους,τους αγώνες τους γίνονται συνένοχοι...
Για τον λόγο αυτό πρέπει όλοι πρώτα να κάνουμε την αυτοκριτική μας.Πρέπει να βάλουμε την φαντασία για οδηγό μας και το πάθος μας για την αλλαγή.Δεν πρέπει να πέσουμε σε παγίδες.Δεν πρέπει να αφήσουμε την επανάσταση μας να την βιάσουν κάποια τσιράκια του συστήματος .Κάποιοι που με μερικές μολότοφ σκοτώνουν ανθρώπους αλλά και κινήματα.Λύση μας δεν πρέπει να είναι η βία.Πρέπει να βγούμε και να φωνάξουμε σε όλους αυτούς που μας κοιτούν περίεργα να μην μας φοβούνται.Μην μας φοβούνται.Είμαστε μόνο τα παιδιά τους.Τα παιδιά που τους δώσανε υλικά αγαθά και ψευτοπρότυπα αλλά ποτέ δεν μας δώσατε λίγο χρόνο.Δεν μας δώσατε την μόρφωση που θέλαμε,δεν μας δώσατε την χώρα που θα θέλαμε.Που μας μάθατε να σκύβουμε το κεφάλι και να δεχόμαστε τις προσταγές των «μεγάλων».Μας μάθατε να μαζεύουμε πτυχία και να μιλάμε πολλές γλώσσες αλλά ποτέ να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε.
Ο Λένιν είχε πει πως χθες ήταν νωρίς,αύριο είναι αργά σήμερα είναι η ώρα.Πράγματι φίλοι μου σήμερα είναι η ώρα να κάνουμε την αυτοκριτική μας.Να σπάσουμε τις αλυσίδες της συντήρησης.Να σταματήσουμε τους άσκοπους διαχωρισμούς και να φωνάξουμε όλους στον δίκαιο αγώνα μας.Στο μέλλον είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι.Στο δρόμο που γεννιούνται οι συνειδήσεις πρέπει να γεννηθεί και το αύριο αυτής της χώρας με την νέα γενιά μπροστά!!!
Σχόλια