Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είναι έλλειψη παιδείας…

To περιστατικό του ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ Εργκίν Kάτσε έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από παρόμοια περιστατικά όπως του Κατίδη, του Αθανασιάδη και της Παπαχρήστου που αν δεν παρθούν τα κατάλληλα μέτρα είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα αντιμετωπίσουμε και άλλα.
Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι οι συγκεκριμένοι αθλητές είναι ειλικρινείς στις δηλώσεις τους ότι δεν γνώριζαν το τι έκαναν ή έγραψαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν το θεωρώ ως δικαιολογία αλλά δυστυχώς ως την τραγική αλήθεια. Τα παιδιά αυτά είναι αγράμματα, αμόρφωτα και ανιστόρητα. Στο βωμό του εύκολου κέρδους, της φήμης παραμέλησαν και αυτοί αλλά και οι γονείς τους την πνευματική ολοκλήρωση τους.
Σήμερα, δεν γράφω για να δικάσω ή να σταυρώσω αυτά τα παιδιά. Εξάλλου, όλοι μας έχουμε ευθύνες για αυτό το αποτέλεσμα άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Το θέμα είναι μέσα από τα λάθη τους και να μάθουν αλλά και να γίνουν παράδειγμα για άλλα παιδιά. Η τιμωρία πρέπει να είναι παραδειγματική και όχι εξοντωτική. Δεν χρειάζεται να διαλύσουμε τα όνειρα αυτών των νέων ανθρώπων αλλά να τους ταρακουνήσουμε, να τους σοκάρουμε. Να τους διδάξουμε, ότι δηλαδή δεν κάναμε ως σήμερα.
Θα πρότεινα λοιπόν, τόσο στις ομάδες όσο και στην Ελληνική ομοσπονδία να συνεργαστούν για το καλό των αθλητών τους και όχι να προσπαθούν να αποποιηθούν τις ευθύνες που έχουν. Προτείνω αρχικά να υπάρχει χρηματικό πρόστιμο στους συγκεκριμένους αθλητές. Σε μια χώρα που το μεγαλύτερο μέρος των νέων είναι άνεργο ή εργάζεται για 500€ το μήνα είναι προκλητικός ο εύκολος πλουτισμός μερικών αθλητών. Ας τους μάθουμε λοιπόν έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα να ζουν και αυτοί με 500€ το μήνα. Έτσι ώστε να σεβαστούν τους ανθρώπους που είναι γύρω τους αλλά και να εκτιμήσουν τα οφέλη που τους παρέχει ο αθλητισμός/πρωταθλητισμός.
Εν συνεχεία,θα ήταν πολύ καλό ή πολιτεία να τους τιμωρούσε με 24μηνη παροχή κοινωνικών υπηρεσιών. Θα ήταν καλό να μάθουν το πώς θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι στη κοινωνία. Να μάθουν ότι μεταξύ ανθρώπων δεν υπάρχουν διαφορές και ανεξάρτητα το χρώμα τους, το φύλο τους, την εθνικότητα τους είναι όλοι ίσοι. Τέλος, επειδή τοόλο θέμα εντοπίζεται στην έλλειψη παιδείας καλό θα ήταν τα παιδιά αυτά να τα υποχρεώνει το κράτος να ολοκληρώσουν την υποχρεωτική 12ετή εκπαίδευση τους σε όσα δεν το έχουν κάνει και γιατί όχι να τους δίνει κίνητρα για την εισαγωγή τους (μέσω πανελληνίων φυσικά) στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όπως ανέφερα και παραπάνω όλοι μας έχουμε ευθύνες για αυτά τα παιδιά και το θέμα μας δενείναι να τους στερήσουμε τα όνειρα τους αλλά να τους δώσουμε τα κατάλληλα εφόδια. Χρειάζεται σωστές κινήσεις από όλους ώστε η τιμωρία να είναι παραδειγματική αλλά και διαπαιδαγωγική.
- See more at: http://www.thepress.gr/apopseis/ine-ellipsi-pedias/#sthash.XOgVEBQV.dpuf
To περιστατικό του ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ Εργκίν Kάτσε έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από παρόμοια περιστατικά όπως του Κατίδη, του Αθανασιάδη και της Παπαχρήστου που αν δεν παρθούν τα κατάλληλα μέτρα είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα αντιμετωπίσουμε και άλλα.
Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι οι συγκεκριμένοι αθλητές είναι ειλικρινείς στις δηλώσεις τους ότι δεν γνώριζαν το τι έκαναν ή έγραψαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν το θεωρώ ως δικαιολογία αλλά δυστυχώς ως την τραγική αλήθεια. Τα παιδιά αυτά είναι αγράμματα, αμόρφωτα και ανιστόρητα. Στο βωμό του εύκολου κέρδους, της φήμης παραμέλησαν και αυτοί αλλά και οι γονείς τους την πνευματική ολοκλήρωση τους.
Σήμερα, δεν γράφω για να δικάσω ή να σταυρώσω αυτά τα παιδιά. Εξάλλου, όλοι μας έχουμε ευθύνες για αυτό το αποτέλεσμα άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Το θέμα είναι μέσα από τα λάθη τους και να μάθουν αλλά και να γίνουν παράδειγμα για άλλα παιδιά. Η τιμωρία πρέπει να είναι παραδειγματική και όχι εξοντωτική. Δεν χρειάζεται να διαλύσουμε τα όνειρα αυτών των νέων ανθρώπων αλλά να τους ταρακουνήσουμε, να τους σοκάρουμε. Να τους διδάξουμε, ότι δηλαδή δεν κάναμε ως σήμερα.
Θα πρότεινα λοιπόν, τόσο στις ομάδες όσο και στην Ελληνική ομοσπονδία να συνεργαστούν για το καλό των αθλητών τους και όχι να προσπαθούν να αποποιηθούν τις ευθύνες που έχουν. Προτείνω αρχικά να υπάρχει χρηματικό πρόστιμο στους συγκεκριμένους αθλητές. Σε μια χώρα που το μεγαλύτερο μέρος των νέων είναι άνεργο ή εργάζεται για 500€ το μήνα είναι προκλητικός ο εύκολος πλουτισμός μερικών αθλητών. Ας τους μάθουμε λοιπόν έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα να ζουν και αυτοί με 500€ το μήνα. Έτσι ώστε να σεβαστούν τους ανθρώπους που είναι γύρω τους αλλά και να εκτιμήσουν τα οφέλη που τους παρέχει ο αθλητισμός/πρωταθλητισμός.
Εν συνεχεία,θα ήταν πολύ καλό ή πολιτεία να τους τιμωρούσε με 24μηνη παροχή κοινωνικών υπηρεσιών. Θα ήταν καλό να μάθουν το πώς θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι στη κοινωνία. Να μάθουν ότι μεταξύ ανθρώπων δεν υπάρχουν διαφορές και ανεξάρτητα το χρώμα τους, το φύλο τους, την εθνικότητα τους είναι όλοι ίσοι. Τέλος, επειδή τοόλο θέμα εντοπίζεται στην έλλειψη παιδείας καλό θα ήταν τα παιδιά αυτά να τα υποχρεώνει το κράτος να ολοκληρώσουν την υποχρεωτική 12ετή εκπαίδευση τους σε όσα δεν το έχουν κάνει και γιατί όχι να τους δίνει κίνητρα για την εισαγωγή τους (μέσω πανελληνίων φυσικά) στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όπως ανέφερα και παραπάνω όλοι μας έχουμε ευθύνες για αυτά τα παιδιά και το θέμα μας δενείναι να τους στερήσουμε τα όνειρα τους αλλά να τους δώσουμε τα κατάλληλα εφόδια. Χρειάζεται σωστές κινήσεις από όλους ώστε η τιμωρία να είναι παραδειγματική αλλά και διαπαιδαγωγική.
- See more at: http://www.thepress.gr/apopseis/ine-ellipsi-pedias/#sthash.XOgVEBQV.dpuf
To περιστατικό του ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ Εργκίν Kάτσε έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από παρόμοια περιστατικά όπως του Κατίδη, του Αθανασιάδη και της Παπαχρήστου που αν δεν παρθούν τα κατάλληλα μέτρα είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα αντιμετωπίσουμε και άλλα.
Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι οι συγκεκριμένοι αθλητές είναι ειλικρινείς στις δηλώσεις τους ότι δεν γνώριζαν το τι έκαναν ή έγραψαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν το θεωρώ ως δικαιολογία αλλά δυστυχώς ως την τραγική αλήθεια. Τα παιδιά αυτά είναι αγράμματα, αμόρφωτα και ανιστόρητα. Στο βωμό του εύκολου κέρδους, της φήμης παραμέλησαν και αυτοί αλλά και οι γονείς τους την πνευματική ολοκλήρωση τους.
Σήμερα, δεν γράφω για να δικάσω ή να σταυρώσω αυτά τα παιδιά. Εξάλλου, όλοι μας έχουμε ευθύνες για αυτό το αποτέλεσμα άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Το θέμα είναι μέσα από τα λάθη τους και να μάθουν αλλά και να γίνουν παράδειγμα για άλλα παιδιά. Η τιμωρία πρέπει να είναι παραδειγματική και όχι εξοντωτική. Δεν χρειάζεται να διαλύσουμε τα όνειρα αυτών των νέων ανθρώπων αλλά να τους ταρακουνήσουμε, να τους σοκάρουμε. Να τους διδάξουμε, ότι δηλαδή δεν κάναμε ως σήμερα.
Θα πρότεινα λοιπόν, τόσο στις ομάδες όσο και στην Ελληνική ομοσπονδία να συνεργαστούν για το καλό των αθλητών τους και όχι να προσπαθούν να αποποιηθούν τις ευθύνες που έχουν. Προτείνω αρχικά να υπάρχει χρηματικό πρόστιμο στους συγκεκριμένους αθλητές. Σε μια χώρα που το μεγαλύτερο μέρος των νέων είναι άνεργο ή εργάζεται για 500€ το μήνα είναι προκλητικός ο εύκολος πλουτισμός μερικών αθλητών. Ας τους μάθουμε λοιπόν έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα να ζουν και αυτοί με 500€ το μήνα. Έτσι ώστε να σεβαστούν τους ανθρώπους που είναι γύρω τους αλλά και να εκτιμήσουν τα οφέλη που τους παρέχει ο αθλητισμός/πρωταθλητισμός.
Εν συνεχεία,θα ήταν πολύ καλό ή πολιτεία να τους τιμωρούσε με 24μηνη παροχή κοινωνικών υπηρεσιών. Θα ήταν καλό να μάθουν το πώς θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι στη κοινωνία. Να μάθουν ότι μεταξύ ανθρώπων δεν υπάρχουν διαφορές και ανεξάρτητα το χρώμα τους, το φύλο τους, την εθνικότητα τους είναι όλοι ίσοι. Τέλος, επειδή τοόλο θέμα εντοπίζεται στην έλλειψη παιδείας καλό θα ήταν τα παιδιά αυτά να τα υποχρεώνει το κράτος να ολοκληρώσουν την υποχρεωτική 12ετή εκπαίδευση τους σε όσα δεν το έχουν κάνει και γιατί όχι να τους δίνει κίνητρα για την εισαγωγή τους (μέσω πανελληνίων φυσικά) στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όπως ανέφερα και παραπάνω όλοι μας έχουμε ευθύνες για αυτά τα παιδιά και το θέμα μας δενείναι να τους στερήσουμε τα όνειρα τους αλλά να τους δώσουμε τα κατάλληλα εφόδια. Χρειάζεται σωστές κινήσεις από όλους ώστε η τιμωρία να είναι παραδειγματική αλλά και διαπαιδαγωγική.
- See more at: http://www.thepress.gr/apopseis/ine-ellipsi-pedias/#sthash.XOgVEBQV.dpuf

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι κρεμαστοί κήποι της Αθήνας...

«Ήρθαμε σ΄ αυτό το σπίτι το 2007. Είπαμε να μη βάλουμε κλιματισμό . Το καλοκαίρι όμως η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Βράζαμε από τη ζέστη », λέει στα « ΝΕΑ » η κ . Αμαλία Ζέππου για τη διώροφη κατοικία της στον Κεραμεικό , στην οδό Παραμυθίας 29. Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επίσης «καυτό». «Είπα, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτό το σπίτι...». Όλα όμως άλλαξαν όταν η κ. Ζέππου , παραγωγός ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να πρασινίσει την ταράτσα... της. Ύστερα από μία μικρή έρευνα απευθύνθηκε σε μία εταιρεία, η οποία δημιούργησε έναν καταπράσινο κήπο στη στέγη. «Η διαφορά είναι εντυπωσιακή. Άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες. Πλέον το σπίτι είναι φοβερά δροσερό το καλοκαίρι. Αλλά και τον χειμώνα έχουμε σημαντικά οφέλη, αφού ο κήπος λειτουργεί ως μόνωση: έχουμε μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση έως 15%». Λειτουργικό χάρη στον ταρατσόκηπο έγινε και το μικρό δωματιάκι που υπάρχει στην ταράτσα. «Προτού δημιουργηθεί ο ταρατσόκηπος, το καλοκαίρι δεν μπορούσες να μείνεις πολλή ώρα σ΄ αυτό το

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ