Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

3 Σεπτέμβρη 2008


Λίγες μέρες πριν από την επέτειο των 34 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ το τρίπτυχο ανεξαρτησία- λαϊκή κυριαρχία- κοινωνική δικαιοσύνη παραμένει επίκαιρο. Ιδιαίτερα σήμερα, 4 χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από την ΝΔ ο τόπος δοκιμάζεται βιώνοντας το πιο σκληρό πρόσωπο της λαϊκής δεξιάς: ακρίβεια, αναξιοκρατία, διαφθορά, ανεργία, μηδενικές επενδύσεις και ανάπτυξη, άκριτη επιβολή φοροεισπρακτικών μέτρων στους μικρομεσαίους, περαιτέρω υποβάθμιση την δημόσιας εκπαίδευσης και της πολιτικής ζωής.
Η πολιτική αυτή σίγουρα δεν αποτελεί μονόδρομο. Το ΠΑΣΟΚ αντιτείνει ρεαλιστικές πολιτικές με γνώμονα τον άνθρωπο και σκοπό τη βελτίωση της καθημερινότητάς του. Η ιστορία του Κινήματός μας, με τα όποια λάθη και παραβλέψεις, αποτελεί τον πλέον αδιάσειστο μάρτυρα. Η Ελλάδα των ίσων ευκαιριών που οραματίστηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου, του ΕΣΥ, η αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, η ένταξη στην ΟΝΕ, η Ελλάδα των Ολυμπιακών του 2004, η Ελλάδα που ενέταξε την Κύπρο στην ΕΕ απέχει παρασάγγας από την Ελλάδα του 2008. Μιζέρια, ανικανότητα, φτώχεια. Η κοινωνική δικαιοσύνη της δεκαετίας του ΄80 αποτελεί μακρινή ανάμνηση. Αντ’ αυτού, σήμερα, πλουτίζουν οι «ημέτεροι», η νέα γενιά ανέχεται κάθε λογής «προσωπικές συνεντεύξεις» για 800€ στην καλύτερη των περιπτώσεων, τα «ένδοξα γηρατειά» μετατράπηκαν στους σύγχρονους «άθλιους».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Οι κρεμαστοί κήποι της Αθήνας...

«Ήρθαμε σ΄ αυτό το σπίτι το 2007. Είπαμε να μη βάλουμε κλιματισμό . Το καλοκαίρι όμως η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Βράζαμε από τη ζέστη », λέει στα « ΝΕΑ » η κ . Αμαλία Ζέππου για τη διώροφη κατοικία της στον Κεραμεικό , στην οδό Παραμυθίας 29. Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επίσης «καυτό». «Είπα, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτό το σπίτι...». Όλα όμως άλλαξαν όταν η κ. Ζέππου , παραγωγός ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να πρασινίσει την ταράτσα... της. Ύστερα από μία μικρή έρευνα απευθύνθηκε σε μία εταιρεία, η οποία δημιούργησε έναν καταπράσινο κήπο στη στέγη. «Η διαφορά είναι εντυπωσιακή. Άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες. Πλέον το σπίτι είναι φοβερά δροσερό το καλοκαίρι. Αλλά και τον χειμώνα έχουμε σημαντικά οφέλη, αφού ο κήπος λειτουργεί ως μόνωση: έχουμε μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση έως 15%». Λειτουργικό χάρη στον ταρατσόκηπο έγινε και το μικρό δωματιάκι που υπάρχει στην ταράτσα. «Προτού δημιουργηθεί ο ταρατσόκηπος, το καλοκαίρι δεν μπορούσες να μείνεις πολλή ώρα σ΄ αυτό το

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ