Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει γιγαντώσει και έχει αναδείξει προβλήματα και παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας που τόσα χρόνια δεν τα παρατηρούσαμε ή τα ανεχόμασταν ως αναπόσπαστα χαρακτηριστικά του γένους μας.
Διάφοροι τομείς όπως της υγείας, παιδείας, εργασία και άλλοι ακόμα τομείς όλα αυτά τα χρόνια λεηλατήθηκαν, δια σύρθηκαν, απαξιώθηκαν από όλους αυτούς που ευαγγελιζόντουσαν την αλλαγή, τον εκσυγχρονισμό και την αναγκαία ώθηση που θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις και προοπτικές ώστε να μπορούμε να βγούμε από το τέλμα στο οποίο έχουμε επέλθει. Υπουργοί, υφυπουργοί, καθηγητές, γιατροί, συνδικαλιστές, φαρμακοβιομήχανοι, δημοσιογράφοι και άλλες ακόμα κατηγορίες αντί να προασπίζουν την χώρα μας κάθε μέρα την βύθιζαν όλο και πιο βαθειά στην αδιαφάνεια με μοναδικό σκοπό τους την προσωπική τους εξέλιξη και τον παράλογο πλουτισμό τους σε βάρος του ελληνικού λαού. Αφήσαμε κερδοσκοπικούς οίκους να «στοιχηματίζουν» πάνω στη χώρα μας, στους πολίτες της. Αναρωτιέμαι αν οι ίδιοι «οίκοι» ...
"Αφήστε ήσυχους αυτούς που γεννιούνται! Μεριάστε να μεγαλώσουν. Μην τα 'χετε σκεφτεί όλα γι' αυτούς. Μην τους διαβάζετε το ίδιο βιβλίο. Αφήστε τους ν' ανακαλύψουν την αυγή Και να δώσουν όνομα στα φιλιά τους. Θέλω να κουραστείς μαζί μου Για κάθε τι ωραίο. Για καθετί που μας γερνάει. Για καθετί που το' χουν έτοιμο. Για να κουράσουν τους άλλους. Ας κουραστούμε μ' αυτό που σκοτώνει Και μ΄ αυτό που δεν θέλει να πεθάνει". Pablo Neruda