Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η οικονομική κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία;


Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει γιγαντώσει και έχει αναδείξει προβλήματα και παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας που τόσα χρόνια δεν τα παρατηρούσαμε ή τα ανεχόμασταν ως αναπόσπαστα χαρακτηριστικά του γένους μας.

Διάφοροι τομείς όπως της υγείας, παιδείας, εργασία και άλλοι ακόμα τομείς όλα αυτά τα χρόνια λεηλατήθηκαν, δια σύρθηκαν, απαξιώθηκαν από όλους αυτούς που ευαγγελιζόντουσαν την αλλαγή, τον εκσυγχρονισμό και την αναγκαία ώθηση που θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις και προοπτικές ώστε να μπορούμε να βγούμε από το τέλμα στο οποίο έχουμε επέλθει. Υπουργοί, υφυπουργοί, καθηγητές, γιατροί, συνδικαλιστές, φαρμακοβιομήχανοι, δημοσιογράφοι και άλλες ακόμα κατηγορίες αντί να προασπίζουν την χώρα μας κάθε μέρα την βύθιζαν όλο και πιο βαθειά στην αδιαφάνεια με μοναδικό σκοπό τους την προσωπική τους εξέλιξη και τον παράλογο πλουτισμό τους σε βάρος του ελληνικού λαού. Αφήσαμε κερδοσκοπικούς οίκους να «στοιχηματίζουν» πάνω στη χώρα μας, στους πολίτες της. Αναρωτιέμαι αν οι ίδιοι «οίκοι» θα είχαν τα «κότσια» να παίξουν τέτοια παιχνίδια για παράδειγμα στο Πούτιν!!!

Από την άλλη όλοι εμείς που σήμερα εύκολα κουνάμε επιδεικτικά το δάχτυλο και ψάχνουμε ενόχους για να τους κάψουμε στη πυρά θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στο καθρέφτη μας. Η ανοχή του καθένα μας έγινε συνενοχή. Μπορεί να μην τα φάγαμε μαζί, όμως εμείς κάναμε τα στραβά μάτια τόσο καιρό. Εμείς από όποια θέση και αν βρεθήκαμε ακόμα και ως παρατηρητές των δελτίων ειδήσεων με την ατολμία μας επιτρέψαμε σε κάποιους να δράσουν προς ίδιον όφελος. Βουλιάζαμε πιο βαθειά στο καναπέ μας. Πιο πολύ στο βαθύ μας ύπνο.

Σήμερα, που τα κινήματα αγανακτισμένων ξεφούσκωσαν όπως οι χρηματιστηριακές φούσκες. Σήμερα, που η ανεργία αυξάνεται. Σήμερα, πρέπει όλοι να προτείνουμε και να συμμετέχουμε σε πολιτικές που θα επιδιώξουν ένα καλύτερο μέλλον. Πρέπει να δώσουμε την απάντηση μας. Η γενιά μας που θα επωμιστεί τις λανθασμένες πολιτικές επιλογές πολλών ετών θα πρέπει να αποφασίσει μόνη της για το μέλλον που θέλει. Θα πρέπει επιτέλους να ξεφύγουμε από την στείρα αντιπαράθεση και να δώσουμε τις λύσεις που κάποιοι δεν έδωσαν. Πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε ότι πολιτικές του παρελθόντος δεν μπορούν να είναι τα όπλα για σημερινά προβλήματα. Έχουμε τα μυαλά, έχουμε την όρεξη ας εμπιστευτούμε τους εαυτούς μας ας μας εμπιστευτούν και οι πολιτικοί μας ώστε να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα που δεν θα μας πληγώνει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι κρεμαστοί κήποι της Αθήνας...

«Ήρθαμε σ΄ αυτό το σπίτι το 2007. Είπαμε να μη βάλουμε κλιματισμό . Το καλοκαίρι όμως η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Βράζαμε από τη ζέστη », λέει στα « ΝΕΑ » η κ . Αμαλία Ζέππου για τη διώροφη κατοικία της στον Κεραμεικό , στην οδό Παραμυθίας 29. Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επίσης «καυτό». «Είπα, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτό το σπίτι...». Όλα όμως άλλαξαν όταν η κ. Ζέππου , παραγωγός ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να πρασινίσει την ταράτσα... της. Ύστερα από μία μικρή έρευνα απευθύνθηκε σε μία εταιρεία, η οποία δημιούργησε έναν καταπράσινο κήπο στη στέγη. «Η διαφορά είναι εντυπωσιακή. Άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες. Πλέον το σπίτι είναι φοβερά δροσερό το καλοκαίρι. Αλλά και τον χειμώνα έχουμε σημαντικά οφέλη, αφού ο κήπος λειτουργεί ως μόνωση: έχουμε μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση έως 15%». Λειτουργικό χάρη στον ταρατσόκηπο έγινε και το μικρό δωματιάκι που υπάρχει στην ταράτσα. «Προτού δημιουργηθεί ο ταρατσόκηπος, το καλοκαίρι δεν μπορούσες να μείνεις πολλή ώρα σ΄ αυτό το

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ