Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝΤΙΟ ΝΙΚΟ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ!!!


Ο Νίκος Κακαουνάκης γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1938 στην Πολυρρήνεια Καστελίου Χανίων. Στην Κατοχή μένει ορφανός από πατέρα (τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί) και αναγκάζεται να εργαστεί από την παιδική του ηλικία για να βοηθήσει τη μητέρα και τα αδέρφια του. Σπούδασε στο εκκλησιαστικό λύκειο, όπου τον ξεχώρισε ο βουλευτής Χανίων (και υπουργός αργότερα) της Ένωσης Κέντρου Πολυχρόνης Πολυχρονίδης. Συνεργάζεται στο πολιτικό του γραφείο και γνωρίζεται μερικά χρόνια αργότερα με τον αείμνηστο εκδότη Χρήστο Λαμπράκη. Εκείνος του προτείνει να εργαστεί στο «Βήμα» απ’ όπου κάνει τα πρώτα του βήματα στην δημοσιογραφία το 1965. Μαχητικός, ανήσυχος και πάνω απ’ όλα ρεπόρτερ συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα βοηθώντας με την πένα του αλλά και τη συμμετοχή του.

Μετά την χούντα δημοσιογραφεί στα «ΝΕΑ» όπου αναλαμβάνει επιτελικές θέσεις. Στο διάστημα αυτό

γράφει το βιβλίο «2.650 μερόνυχτα συνωμοσίας» με ντοκουμέντα και αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που είδαν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας.

Το 1986 αποφασίζει να εκδώσει τη δική του εφημερίδα - είναι η σατιρική και αποκαλυπτική εφημερίδα «Το Καλάμι». Ανήσυχος όμως ο Νίκος Κακαουνάκης δεν μένει ασυγκίνητος από την έκρηξη της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και αναλαμβάνει την πρωινή ζώνη του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΪ 100,4 απ’ όπου ξεκινά την εμβληματική παρουσία του στα ερτζιανά.

Είναι ο δημοσιογράφος που έχει σημειώσει τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα στην ιστορία του μεταπολιτευτικού ραδιοφώνου με ποσοστά που ξεπερνούσαν το 60%.
Παράλληλα ασχολείται με την τηλεόραση (ΣΚΑΙ TV) αναλαμβάνοντας αργότερα και τη γενική διεύθυνση του σταθμού.
Εργάστηκε επίσης στο ραδιοφωνικό σταθμό FLASH για πολλά χρόνια (όπου επανήλθε το τελευταίο διάστημα) και στους τηλεοπτικούς σταθμούς Alter, Mega (πρωινή ζώνη)και Alpha.
Από το 1999 εκδίδει την αποκαλυπτική εφημερίδα «Στο Καρφί» (τίτλος από την ραδιοφωνική του εκπομπή
«Μία στο καρφί Και Μία στο πέταλο»).

Ο Νίκος Κακαουνάκης εισήχθη στον Ευαγγελισμό για μία εγχείρηση ρουτίνας όπως την χαρακτήριζαν θεράποντες γιατροί στα τέλη Νοεμβρίου αλλά αυτή αποδείχτηκε μοιραία. Άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Ιασώ general» στις 10.15 το βράδυ της 30ης Δεκεμβρίου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Για όλα φταίνε τα blog!!!

Τον τελευταίο καιρό όλοι παρατηρήσαμε τον πόλεμο που δέχεται ο κόσμος των blogger.Μιλάω γενικά για τον κόσμο των blogger διότι δεν πιστεύω πως αυτή η άνανδρη επίθεση στο press-gr έχει στόχο μόνο το εν λόγω blog αλλά το να φιμώσει ίσως το μοναδικό κομμάτι που δεν ελέγχεται.Είναι φυσικό ότι στο σύγχρονο status quo της νεοφιλελεύθερης παράταξης που κυβερνά αυτή τη χώρα ότι δεν ελέγχετε είναι επικίνδυνο άρα θα πρέπει να κόβετε με οποιοδήποτε τρόπο. Ναι,αγαπημένοι μου bloggers εσείς τους χαλάτε τα σχέδια.Γιατί σαν κακοπροαίρετοι που είστε και γιατί όχι αργόσχολοι,μου κάθεστε σε μια καρέκλα με έναν υπολογιστή και μου σχολιάζετε τα κακός κείμενα.Θέλετε να μιλάτε στον κόσμο για τις απαγωγές πακιστανών,υποκλοπές,κουμπάρους,siemens,για το Σκοπιανό και αλλά πολλά τέτοια θέματα αφήνωντας στην άκρη τα σημαντικά προβλήματα που ταλλανίζουν τον ελληνικό χώρο όπως ποιο τραγούδι θα πάει στη Eurovision και τι φόρεμα θα φορέσει η Καλομοίρα!Ο κύριος Καραμανλής σε σύγκριση με τους αρχαίους Ρωμαίους δεν δίνε...

Εκεί που πολεμάνε και πεθαίνουν οι άνθρωποι για ένα καινούργιο κόσμο. Εκεί θα σε περιμένω...

«Σ' όποιο μέρος της γης σ' όποια ώρα εκεί που πολεμάνε και πεθαίνουν οι άνθρωποι για ένα καινούργιο κόσμο. Εκεί θα σε περιμένω. Αγάπη μου» Οι στίχοι του ποιητή με στοιχειώνουν καθημερινά. Βλέπω τις εξελίξεις στο κόσμο, το τι συμβαίνει στην Ουκρανία, το τι συμβαίνει στη Τουρκία. Θα ήθελα να είμαι εκεί… Στη πρώτη γραμμή. Να βλέπω τις εξελίξεις. Να πάρω θέση με βάση την ηθική μου και τα πιστεύω μου. Θέλω να είμαι εκεί που γράφεται η ιστορία. Δεν με νοιάζει η δόξα, δεν θέλω να είμαι εκεί για εκπληρώσω τις προσωπικές μου φιλοδοξίες. Θέλω να εκπληρώσω τις υποσχέσεις στη γενιά μου. Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που μάχονται κατά της αδικίας. Που προτάσσουν τον εαυτό τους μπροστά για έναν καλύτερο κόσμο για αυτούς και τα παιδιά τους. Θέλω να βρεθώ μαζί τους στις πλατείες που οι καρδιές χτυπάνε δυνατά και η αναπνοή κόβεται. Δεν κόβεται από τα δακρυγόνα. Όχι, τα χημικά δεν μπορούν να διαπεράσουν και να σπάσουν την χημική ένωση που προκαλεί το πάθος για ελευθ...