Αγαπητοί αναγνώστες,στο προηγούμενο τεύχος σας ζήτησα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να κάνουμε την σπίθα πυρκαγιά.Να μιλήσουμε για τα προβλήματα μας,για το μέλλον μας.Πρέπει όμως πρώτα όλοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας.Πριν βγούμε στους δρόμους πρέπει να λύσουμε όλα τα κόμπλεξ που μας έχουν δημιουργήσει.Πρέπει να δώσουμε μια νέα ταυτότητα και έναν νέο σκοπό ύπαρξης!!! Πρέπει να αναθεωρήσουμε τα όρια που μας κρατούσαν μακριά τον έναν από τον άλλο τόσα χρόνια.Πρέπει να ξεπεράσουμε τις κόκκινες γραμμές που είχαμε μέσα στο μυαλό μας.Υπάρχουν φίλοι μου δύο στρατόπεδα.Η πρόοδος και η συντήρηση!!!Πρέπει να περάσουμε και να δώσουμε την πνοή μας, τα ιδανικά μας και να μην αφήσουμε να μας ξεπεράσει πάλι η ιστορία. Είμαι κοντά στα 30 και εδώ και χρόνια ακούω για την γενιά του Πολυτεχνείου.Μια γενιά βαμπίρ για την επόμενη.Μια γενιά που για κάποιους κάποτε ήταν η ελπίδα αυτής της χώρας όμως συμβιβάστηκε και πούλησε τα οράματα και τις αξίες της στο βωμό του κέρδους.Γέμισε το κοινοβούλιο,ό...
"Αφήστε ήσυχους αυτούς που γεννιούνται! Μεριάστε να μεγαλώσουν. Μην τα 'χετε σκεφτεί όλα γι' αυτούς. Μην τους διαβάζετε το ίδιο βιβλίο. Αφήστε τους ν' ανακαλύψουν την αυγή Και να δώσουν όνομα στα φιλιά τους. Θέλω να κουραστείς μαζί μου Για κάθε τι ωραίο. Για καθετί που μας γερνάει. Για καθετί που το' χουν έτοιμο. Για να κουράσουν τους άλλους. Ας κουραστούμε μ' αυτό που σκοτώνει Και μ΄ αυτό που δεν θέλει να πεθάνει". Pablo Neruda