Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μπορεί η διχοτόμηση της Ουκρανίας να προκαλέσει ένα γεωπολιτικό ντόμινο;



Ρευστή συνεχίζει να παραμένει η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία.

Η καθαίρεση από τη μια του Γιανουκόβιτς και η καταγγελία του ίδιου με διάγγελμα του για πραξικόπημα. Η απελευθέρωση της Τιμοσένκο (των 12 δισ. ευρώ περιουσίας) από τη φυλακή και η επικοινωνιακή της προσπάθεια να κερδίσει το πλήθος στη πλατεία ανεξαρτησίας (παρ’ όλο που υπήρξαν και αρκετά γιουχαΐσματα) και φυσικά ο πρωταγωνιστικός ρόλος των ναζιστών.

Από την αρχή ήμουν απέναντι τόσο στο Γιανουκόβιτς όσο και στη Τιμοσένκο. Αποστρέφομαι εξίσου όλα αυτά που εκφράζουν, όλα αυτά που στηρίζουν. Σκοπός τους είναι ο προσωπικός πλουτισμός ενώ ο λαός τους είναι στα όρια της φτώχειας (τι μου θυμίζει αυτό!!!). Ίσως, θα έπρεπε ο λαός της χώρας να τους κάνει πέρα και τους δύο.

Τα πράγματα στην Ουκρανία είναι οριακά. Υπάρχουν πολλά σενάρια και όταν μιλάμε για διπλωματία ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Αν και οφείλω να ομολογήσω ότι το σενάριο που ακούγεται τις τελευταίες ώρες για διχοτόμηση της Ουκρανίας, στα πλαίσια των σφαιρών επιρροής που έχουν τα κόμματα και ταυτίζονται γεωγραφικά με τις εθνοτικές ομάδες της χώρας, με κάνει να ανησυχώ περισσότερο.

Ίσως η πολιτική των έξυπνων βομβών να κρίθηκε ότι είναι πολύ δαπανηρή. Επομένως, προκρίνεται η παλιά δοκιμασμένη συνταγή του διαίρει και βασίλευε. Χωρίζουμε ένα λαό στη μέση και τους αφήνουμε να σκοτώνονται για χρόνια για το σε ποιον ανήκει ένα χωριό στα σύνορα. Όσο αυτοί θα προσπαθούν να αποδείξουν σε ποιον ανήκει ιστορικά, οι ισχυροί του πλανήτη θα κάνουν αυτό που ήθελαν εξ’ αρχής, να κερδίζουν χρήμα και να επεκτείνουν τις αυτοκρατορίες τους.

Όπως, όμως είπα και παραπάνω, αυτό με κάνει να ανησυχώ περισσότερο είναι η μεγάλη πιθανότητα η διχοτόμηση της Ουκρανίας να προκαλέσει ένα ντόμινο αλλαγών συνόρων παντού όπου βρίσκονται γεωπολιτικά παιχνίδια και αναμετρήσεις σε εξέλιξη. Ένα «πείραμα» που μπορεί αύριο να το δούμε να επαναλαμβάνεται σε μια διχοτόμηση της Τουρκίας με αυτόνομο κουρδικό κράτος. Και ίσως αυτό το ντόμινο περάσει και τα σύνορα της χώρας μας για να «κάτσει» στη Θράκη και ίσως ακόμα παραπέρα…

Η κατάσταση στη Τουρκία βράζει τον τελευταίο καιρό και η κυβέρνηση Ερντογάν κλονίζεται καθημερινά από νέα σκάνδαλα. Η σχέση με τις Η.Π.Α. είναι στη χειρότερη δυνατή κατάσταση και το Κουρδικό είναι ένα θέμα που είναι πάντα ανοιχτό και «καίει».

Από την άλλη στη χώρα μας, με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί, μας κάνει αδύναμους στο να προβάλουμε κάποια στοιχειώδη έστω αντίσταση. Δεν πιστεύω εξάλλου στην υπάρχουσα πολιτική ηγεσία ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε τέτοιες παγκόσμιες κρίσεις που συμπεριλαμβάνουν κι εμάς στο κάδρο τους.

Βεβαίως, ίσως όλα αυτά που σας γράφω να είναι θεωρίες συνωμοσίας… Δεν ξέρω, όμως, θέλω να είμαι προετοιμασμένος. Εξάλλου η ιστορία άλλα μας λέει…

Ρευστή συνεχίζει να παραμένει η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία.
Η καθαίρεση από τη μια του Γιανουκόβιτς και η καταγγελία του ίδιου με διάγγελμα του για πραξικόπημα. Η απελευθέρωση της Τιμοσένκο (των 12 δισ. ευρώ περιουσίας) από τη φυλακή και η επικοινωνιακή της προσπάθεια να κερδίσει το πλήθος στη πλατεία ανεξαρτησίας (παρ’ όλο που υπήρξαν και αρκετά γιουχαΐσματα) και φυσικά ο πρωταγωνιστικός ρόλος των ναζιστών.
Από την αρχή ήμουν απέναντι τόσο στο Γιανουκόβιτς όσο και στη Τιμοσένκο. Αποστρέφομαι εξίσου όλα αυτά που εκφράζουν, όλα αυτά που στηρίζουν. Σκοπός τους είναι ο προσωπικός πλουτισμός ενώ ο λαός τους είναι στα όρια της φτώχειας (τι μου θυμίζει αυτό!!!). Ίσως, θα έπρεπε ο λαός της χώρας να τους κάνει πέρα και τους δύο.
Τα πράγματα στην Ουκρανία είναι οριακά. Υπάρχουν πολλά σενάρια και όταν μιλάμε για διπλωματία ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Αν και οφείλω να ομολογήσω ότι το σενάριο που ακούγεται τις τελευταίες ώρες για διχοτόμηση της Ουκρανίας, στα πλαίσια των σφαιρών επιρροής που έχουν τα κόμματα και ταυτίζονται γεωγραφικά με τις εθνοτικές ομάδες της χώρας, με κάνει να ανησυχώ περισσότερο.
Ίσως η πολιτική των έξυπνων βομβών να κρίθηκε ότι είναι πολύ δαπανηρή. Επομένως, προκρίνεται η παλιά δοκιμασμένη συνταγή του διαίρει και βασίλευε. Χωρίζουμε ένα λαό στη μέση και τους αφήνουμε να σκοτώνονται για χρόνια για το σε ποιον ανήκει ένα χωριό στα σύνορα. Όσο αυτοί θα προσπαθούν να αποδείξουν σε ποιον ανήκει ιστορικά, οι ισχυροί του πλανήτη θα κάνουν αυτό που ήθελαν εξ’ αρχής, να κερδίζουν χρήμα και να επεκτείνουν τις αυτοκρατορίες τους.
Όπως, όμως είπα και παραπάνω, αυτό με κάνει να ανησυχώ περισσότερο είναι η μεγάλη πιθανότητα η διχοτόμηση της Ουκρανίας να προκαλέσει ένα ντόμινο αλλαγών συνόρων παντού όπου βρίσκονται γεωπολιτικά παιχνίδια και αναμετρήσεις σε εξέλιξη. Ένα «πείραμα» που μπορεί αύριο να το δούμε να επαναλαμβάνεται σε μια διχοτόμηση της Τουρκίας με αυτόνομο κουρδικό κράτος. Και ίσως αυτό το ντόμινο περάσει και τα σύνορα της χώρας μας για να «κάτσει» στη Θράκη και ίσως ακόμα παραπέρα…
Η κατάσταση στη Τουρκία βράζει τον τελευταίο καιρό και η κυβέρνηση Ερντογάν κλονίζεται καθημερινά από νέα σκάνδαλα. Η σχέση με τις Η.Π.Α. είναι στη χειρότερη δυνατή κατάσταση και το Κουρδικό είναι ένα θέμα που είναι πάντα ανοιχτό και «καίει».
Από την άλλη στη χώρα μας, με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί, μας κάνει αδύναμους στο να προβάλουμε κάποια στοιχειώδη έστω αντίσταση. Δεν πιστεύω εξάλλου στην υπάρχουσα πολιτική ηγεσία ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε τέτοιες παγκόσμιες κρίσεις που συμπεριλαμβάνουν κι εμάς στο κάδρο τους.
Βεβαίως, ίσως όλα αυτά που σας γράφω να είναι θεωρίες συνωμοσίας… Δεν ξέρω, όμως, θέλω να είμαι προετοιμασμένος. Εξάλλου η ιστορία άλλα μας λέει…
- See more at: http://www.tribune.gr/blog/news/article/8662/bori-dichotomisi-tis-oukranias-na-prokalesi-ena-geopolitiko-ntomino.html#sthash.87vOjbeR.dpuf

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Κείμενο 30 στελεχών καταγγέλλει τον Βενιζέλο ως «παρανυφάκι του Σαμαρά»

Συντρόφισσες και σύντροφοι,  Η αποκαρδιωτική εικόνα της σύγχρονης πολιτικής σκηνής είναι τουλάχιστον δεδομένη.Τα media σε ρόλο Μαέστρου προσπαθούν απεγνωσμένα να εγκαταστήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού το δίπολο ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ: Μνημόνιο ή Επανάσταση. Αναμφίβολα όμως, καμία από τις δυο πολιτικές οντότητες δε μπορεί να αποτελέσει εγγυητική δύναμη για τη σταθερότητας της χώρας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αναζητά τον «καταλληλότερο» ανάμεσα σε ακατάλληλους. Εγγυητική δύναμη δε μπορούν να αποτελέσουν ούτε οι ευκαιριακές κομματικές συσπειρώσεις που η ανομοιογένεια και η έλλειψη προγράμματος για τη χώρα συμπληρώνει το παζλ των ακατάλληλων με …επικινδυνότητα: διάττοντες αστέρες, που απλώς «μας ψεκάζουν» με φωνές – αλαλαγμούς χωρίς ουσία. Η απουσία πολιτικών οραμάτων και κυρίως οραματιστών, οδηγεί τη χώρα – ιδεολογικά άοπλη και κατακερματισμένη – σε πολιτικές που κάθε άλλο παρά της εξασφαλίζουν κύριο ρόλο και διαπραγματευτική δύναμη στις σύγχρονες διεθνείς εξελ...

Λίγα λόγια για τον επιστημονικό συνεργάτη της Μαρίας Σπυράκη

Πραγματικά δεν με νοιάζει τι κάνει ο υιός Ζαγορίτης στη προσωπική του ζωή. Μαγκιά του με ποια βγαίνει και το τι κάνει μαζί της. Δεν θα τον έκρινα ποτέ για τις προσωπικές του επιλογές εξάλλου εκεί θεωρώ ότι ξεχωρίζει ο άνδρας από το παιδάκι, με το να μπορεί να υποστηρίξει τις επιλογές του. Αυτό όμως που με εκνευρίζει είναι ότι εκφράζει όλα αυτά που απεχθάνομαι. Εκφράζει την Ελλάδα του κονέ, της άκρης, του μπαμπά. Την Ελλάδα του παίρνω ό,τι θέλω, όπως θέλω και όπου θέλω. Της Ελλάδας των VIP που δεν υπακούν σε κανένα νόμο. Όσο αδιάφορος μου περνά ο υιός Ζαγορίτη άλλο τόσο αδιάφορη μου είναι η Σπυράκη . Αυτό όμως που με εξοργίζει είναι ότι μπορεί να συνεχίσει να μας κοροϊδεύει όπως ακριβώς έκανε σαν δημοσιογράφος. Θα μπορούσε να πει ότι ήταν επιλογή μου γιατί ήθελα να συνεργαστώ μαζί του. Θα μπορούσε να πει ότι τον επέβαλλε το κόμμα της ΝΔ. Θα μπορούσε να πει ότι ξεπληρώνει παλιά γραμμάτια ή ότι ήταν μια χάρη που αποβλέπει σε μελλοντικά οφέλη. Όλα αυτά θα μπ...