Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΑΝΕΜΟ!!!


Στις 22 Σεπτεμβρίου του 2007 σε δηλώσεις του ο πρωθυπουργός κ.Καραμανλής δήλωσε «Ότι, όπως ακριβώς δεσμευθήκαμε, θα συνεχίσουμε να κάνουμε οτιδήποτε χρειαστεί για την επούλωση των πληγών, για την αποκατάσταση αλλά και την αναγέννηση της περιοχής».Φυσικά, εδώ και 2 χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα από όλα αυτά που «δεσμεύθηκε».Αυτή όμως η κυβέρνηση δεν έκανε ούτε το αυτονόητο,να προετοιμάσει την χώρα για μελλοντικές φωτιές!!!

Μετά από 2 χρόνια γίναμε ξανά θεατές στο ίδιο θέαμα,δυστυχώς.Περιβαντολογική καταστροφή,περιουσίες να καίγονται και ένας ανύπαρκτος κρατικός σχεδιασμός.Χθές φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο η γύμνια του κρατικού μηχανισμού.Άφησαν την πυροσβεστική χωρίς επαρκές προσωπικό αλλά και χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό.

Για ακόμα λοιπόν ένα καλοκαίρι έχουμε ανθρώπους να βλέπουν τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής να γίνονται στάχτη.Έχουμε τους πυροσβέστες που με αυτοθυσία προσπαθούν να κάνουν ότι μπορούν με τα μέσα που διαθέτουν.Από την άλλη μεριά έχουμε την κυβέρνηση που για ακόμα μια φορά στάθηκε ανάξια να κάνει το παραμικρό.Δεν πήρε κανένα μάθημα από όλα αυτά που έγιναν πριν 2 χρόνια.Έτσι λοιπόν μπήκαμε από την αρχή στο γήπεδο με το αίσθημα του looser και έτσι ήταν φυσιολογική η ήττα μας από τον στρατηγό Άνεμο, ήταν αναπόφευκτη και για ακόμα άλλο ένα καλοκαίρι μείναμε εκτός των ομίλων της Πράσινης ανάπτυξης.

Ας ευχηθούμε του χρόνου με τις κατάλληλες μεταγραφές να νικήσουμε τον «στρατηγό άνεμο»,επιτέλους!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Οι κρεμαστοί κήποι της Αθήνας...

«Ήρθαμε σ΄ αυτό το σπίτι το 2007. Είπαμε να μη βάλουμε κλιματισμό . Το καλοκαίρι όμως η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Βράζαμε από τη ζέστη », λέει στα « ΝΕΑ » η κ . Αμαλία Ζέππου για τη διώροφη κατοικία της στον Κεραμεικό , στην οδό Παραμυθίας 29. Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επίσης «καυτό». «Είπα, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτό το σπίτι...». Όλα όμως άλλαξαν όταν η κ. Ζέππου , παραγωγός ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να πρασινίσει την ταράτσα... της. Ύστερα από μία μικρή έρευνα απευθύνθηκε σε μία εταιρεία, η οποία δημιούργησε έναν καταπράσινο κήπο στη στέγη. «Η διαφορά είναι εντυπωσιακή. Άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες. Πλέον το σπίτι είναι φοβερά δροσερό το καλοκαίρι. Αλλά και τον χειμώνα έχουμε σημαντικά οφέλη, αφού ο κήπος λειτουργεί ως μόνωση: έχουμε μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση έως 15%». Λειτουργικό χάρη στον ταρατσόκηπο έγινε και το μικρό δωματιάκι που υπάρχει στην ταράτσα. «Προτού δημιουργηθεί ο ταρατσόκηπος, το καλοκαίρι δεν μπορούσες να μείνεις πολλή ώρα σ΄ αυτό το

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ