Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΧΑΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ...

ΧΑΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ...

Τις τελευταίες μέρες όλοι γίναμε μάρτυρες της πιο μαύρης μέρας στον ελληνικό αθλητισμό.Όλοι μείναμε παγωμένοι,σαστισμένοι και το μόνο που έβγαινε από το στόμα μας ήταν ένα τεράστιο γιατί.Γιατί να σκοτώνονται,γιατί να θυσιάζουν τα νιάτα τους,γιατί δεν σκέφτονται τους δικούς τους ανθρώπους.Γιατί,γιατί,γιατί....

Φυσικά πολλοί πέσαν πάνω από αυτό το γεγονός σαν τα κοράκια για να πάρουν λίγα λεπτά δημοσιότητας.Από τα κανάλια περάσαν δημοσιογράφοι,πολιτικοί,δικαστές δηλαδή ότι χειρότερο έχει να επιδείξει το σάπιο σύστημα αυτής της χώρας.Ειπώθηκαν λόγια πολλά.Μίλησαν για νόμους,μίλησαν για κάμερες,για μέτρα και πολλά άλλα.

Φυσικά κανείς δεν είδε την ουσία,κανείς δεν μίλησε για τους πραγματικά υπεύθυνους λες και όλοι αυτοί ζουν σε έναν άλλο κόσμο.Κανείς μας δεν είναι αθώος σε αυτή την ιστορία.Όλοι συνυπεύθυνοι σε αυτό το θάνατο σε αυτή την τραγωδία.Όλοι είπαμε «τι κρίμα» και αλλάξαμε κανάλι για να γυρίσουμε στη μίζερη καθημερινότητα που απλόχερα μας προσφέρουν κάποιοι με τόση γενναιοδωρία.Χθες ήταν η βία νέων ανθρώπων για τις ομάδες,αύριο για τα κόμματα, μεθαύριο ποιος ξέρει γιατί.

Δεν βγήκε κανείς όμως να μιλήσει πια είναι τα συμφέροντα αυτά που θέλουν τους νέους ανθρώπους μαστουρωμένους,σκοτωμένους χωρίς κανέναν λόγο.Ποιοι είναι αυτοί που φανατίζουν τα παιδιά σας,τα παιδιά μας,τα αδέρφια μας.Μας θέλουν έτσι για να αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά προβλήματα.Μας θέλουν αμόρφωτους και φανατισμένους για να ελέγχουν καλύτερα τα μαγαζάκια τους είτε αυτά λέγονται ΠΑΕ ή πολιτικά κόμματα.Είναι αυτοί που μας λένε τη να ψηφίσουμε δήθεν για το καλό της «ομάδας» ή να δείρουμε κάποιους για να φτιάξουμε κάποια φήμη.Φυσικά αυτοί οι καλοθελητές πλασάρουν τα ναρκωτικά τους για να μας έχουν αφιονισμένους και να εξυπηρετούμε επάξια τους σκοπούς τους.

Ως πότε;Μέχρι πότε θα είμαστε τα πιόνια τους στη δική τους παρτίδα σκάκι;Εμείς οι ίδιοι πρέπει να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή την ιστορία.Εμείς οι ίδιοι πρέπει να γράψουμε τις σελίδες της ζωής μας και όχι να γινόμαστε τα φερέφωνα του κάθε παράγοντα που θέλει να καρπωθεί μέσα από εμάς.Πρέπει να φωνάξουμε όλοι μαζί ένα σύνθημα ότι μας θέλουμε ζωντανούς.Πρέπει να φτιάξουμε ένα μεγάλο πανό που θα γράφουμε «ότι το μέλλον μας ανήκει και δεν είμαστε πιόνια κανενός»

Ελπίζω στο μέλλον να μην χρειαστεί να μιλήσουμε για αυτό το θέμα με αφορμή τον θάνατο κάποιου νέου ανθρώπου.

Σχόλια

Ο χρήστης Βασίλης Λογοθέτης είπε…
Αντε καλή αρχή Γιώργη μου.
Ο χρήστης alzap είπε…
Καλώς ήρθες.
Καλή συνέχεια και σιδεροκέφαλος!
:-)
Ο χρήστης Γιώργος Στιβαχτής είπε…
Σας ευχαριστώ και τους δύο.Μακάρι μέσα από τα blog να ευαισθητοποιήσουμε κάποιους.
Ο χρήστης Unknown είπε…
SIEMENS,OMOLOGA,DVD MPEITE ESEIS STI FILAKI-DEN SAS FTAINE OI OPADOI!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι κρεμαστοί κήποι της Αθήνας...

«Ήρθαμε σ΄ αυτό το σπίτι το 2007. Είπαμε να μη βάλουμε κλιματισμό . Το καλοκαίρι όμως η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Βράζαμε από τη ζέστη », λέει στα « ΝΕΑ » η κ . Αμαλία Ζέππου για τη διώροφη κατοικία της στον Κεραμεικό , στην οδό Παραμυθίας 29. Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επίσης «καυτό». «Είπα, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτό το σπίτι...». Όλα όμως άλλαξαν όταν η κ. Ζέππου , παραγωγός ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να πρασινίσει την ταράτσα... της. Ύστερα από μία μικρή έρευνα απευθύνθηκε σε μία εταιρεία, η οποία δημιούργησε έναν καταπράσινο κήπο στη στέγη. «Η διαφορά είναι εντυπωσιακή. Άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες. Πλέον το σπίτι είναι φοβερά δροσερό το καλοκαίρι. Αλλά και τον χειμώνα έχουμε σημαντικά οφέλη, αφού ο κήπος λειτουργεί ως μόνωση: έχουμε μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση έως 15%». Λειτουργικό χάρη στον ταρατσόκηπο έγινε και το μικρό δωματιάκι που υπάρχει στην ταράτσα. «Προτού δημιουργηθεί ο ταρατσόκηπος, το καλοκαίρι δεν μπορούσες να μείνεις πολλή ώρα σ΄ αυτό το

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ