Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πέρασε το τεστ των 100 ημερών!!!!


Ευνοϊκό για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι το κρίσιμο τεστ των πρώτων 100 ημερών, καθώς η πλειοψηφία της κοινής γνώμης κρίνει θετικά το έργο της. Σύμφωνα με την πρώτη μετεκλογική δημοσκόπηση της GPO για λογαριασμό της εκπομπής «Ανατροπή» του Mega, στην πρόθεση ψήφου η διαφορά που χωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία είναι 11 ποσοστιαίες μονάδες. Το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει το 40,3%, με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης... να βρίσκεται στο 29,3%. Ακολουθούν το ΚΚΕ με 7%, ο ΛΑΟΣ με 5,5%, ο ΣΥΡΙΖΑ με 4,2% και οι Οικολόγοι Πράσινοι με 3%.
Σε ό,τι αφορά το έργο της κυβέρνησης τις πρώτες 100 ημέρες, το 53,9% έχει ευνοϊκή γνώμη, ενώ το 43,8% έχει αρνητική γνώμη. Μοιρασμένη είναι η κοινή γνώμη σε ό,τι αφορά το κυβερνητικό μέτρο για τη χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας και δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους μετανάστες.
Το 49,6% των πολιτών -σύμφωνα με τα στοιχεία της GPO- έχει αρνητική άποψη, ενώ το 44,6% θετική. Σημειώνεται ότι έξι στους δέκα ερωτώμενους (59,8%) θεωρούν ότι πρέπει να διεξαχθεί δημοψήφισμα για την κύρωση του νομοσχεδίου, ενώ αντίθετη άποψη εκφράζει το 36,8%.
Αντίθετα, το κυβερνητικό σχέδιο «Καλλικράτης» συναντά τη θετική γνώμη της πλειοψηφίας των πολιτών. Το 60% έχει θετική γνώμη, ενώ αντίθετα μόλις το 25,5% έχει αρνητική άποψη.
Ευθύνες
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ερώτημα «ποιος ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας» το 33,5% απαντά η προηγούμενη κυβέρνηση, το 15,6% οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, το 11,2% η παγκόσμια κρίση και το 37,2% «όλοι μαζί».
Θετική γνώμη έχει η πλειοψηφία των πολιτών και σε ό,τι αφορά το ερώτημα πώς διαχειρίζεται τα προβλήματα της οικονομίας.
Το 59,6% απαντά θετικά και το 38,6% αρνητικά, ενώ αντίθετα το 56,2% θεωρεί ότι δεν είναι συνεπές το ΠΑΣΟΚ με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του. Σημειώνεται ότι το 55,2% θεωρεί πως η κυβέρνηση έχει σχέδιο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, ενώ το 42,1% απαντά ότι δεν έχει.

Ρεπορτάζ : Παναγιώτης Τσούτσιας
(από το Έθνος)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Κείμενο 30 στελεχών καταγγέλλει τον Βενιζέλο ως «παρανυφάκι του Σαμαρά»

Συντρόφισσες και σύντροφοι,  Η αποκαρδιωτική εικόνα της σύγχρονης πολιτικής σκηνής είναι τουλάχιστον δεδομένη.Τα media σε ρόλο Μαέστρου προσπαθούν απεγνωσμένα να εγκαταστήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού το δίπολο ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ: Μνημόνιο ή Επανάσταση. Αναμφίβολα όμως, καμία από τις δυο πολιτικές οντότητες δε μπορεί να αποτελέσει εγγυητική δύναμη για τη σταθερότητας της χώρας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αναζητά τον «καταλληλότερο» ανάμεσα σε ακατάλληλους. Εγγυητική δύναμη δε μπορούν να αποτελέσουν ούτε οι ευκαιριακές κομματικές συσπειρώσεις που η ανομοιογένεια και η έλλειψη προγράμματος για τη χώρα συμπληρώνει το παζλ των ακατάλληλων με …επικινδυνότητα: διάττοντες αστέρες, που απλώς «μας ψεκάζουν» με φωνές – αλαλαγμούς χωρίς ουσία. Η απουσία πολιτικών οραμάτων και κυρίως οραματιστών, οδηγεί τη χώρα – ιδεολογικά άοπλη και κατακερματισμένη – σε πολιτικές που κάθε άλλο παρά της εξασφαλίζουν κύριο ρόλο και διαπραγματευτική δύναμη στις σύγχρονες διεθνείς εξελ...

Η δική μου πρώτη φορά…

Η πρώτη φορά είναι πράγματι σημαντική και οι συνέπειες μεγάλες για την ψυχοσύνθεση σου, για τον χαρακτήρα που θα διαμορφώσεις. Η πρώτη σου φορά βλέπεις θα σε ακολουθεί για πάντα. Μια θύμηση που θα στοιχειώνει το μυαλό σου και θα είναι υπεύθυνη για όλες τις αποφάσεις που θα πάρεις στη ζωή σου. Ο σταυρός που θα κουβαλάς και θα ξέρεις καλά μέσα σου ότι είναι η μόνη σου περιουσία. Η δική μου πρώτη φορά ήταν το 1991. Μόλις 10 χρονών!!! Βγαίνεις από τον αγγελικά πλασμένο κόσμο που έχεις φτιάξει σαν παιδί. Η στιγμή που οι καταστάσεις σε καλούν να αποφασίσεις, να ενηλικιωθείς, να αφήσεις πίσω την παιδική αθωότητα και να αντικρίσεις την σκληρή πραγματικότητα. Άραγε υπάρχει μεγαλύτερη άσκηση βίας; Πορείες, σημαίες, συνθήματα και πολύς κόσμος. Το κέντρο της Αθήνας ήταν γεμάτο από τους απολυμένους της ΕΑΣ (αστικά λεωφορεία). Εκεί σε εκείνους τους δρόμους ήταν η πρώτη φορά μου. Δίπλα σε άτομα που εμπιστευόμουνα τον αδερφό μου, τη μάνα μου και τον πατέρα μου που μόλις είχ...