Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιτέλους τέρμα στα μπλόκα...


Όπως έχουμε πληροφορηθεί όλοι μας από τα ΜΜΕ οι αγρότες έκλεισαν πάλι τον δρόμο!!!Φυσικά,πλέον δεν είναι έκπληξη.Έχουμε συνηθίσει κάθε χρόνο με το που μπαίνουμε στο χειμώνα λίγο μετά τις γιορτές( έτσι για να χωνέψουν τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα) αφού έχουν τελειώσει τις δουλείες τους να κλείνουν οι αγρότες του δρόμους.Παραταγμένα στη σειρά τα τρακτέρ και με τους «κόκκινους» και «γαλάζιους» συνδικαλιστές να στέκονται μπροστά και με ένα νεύμα τους να ξεσηκωθούν και να μπουν στη Ρώμη!!!

Η συγκεκριμένη λογική πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει.Πρέπει να πει κάποιος σε αυτούς ότι η ελευθερία τους τελειώνει εκεί που αρχίζει η δική μας.Δεν γίνετε κανείς να κλείνει τους δρόμους,λες και είναι δικοί του.Μπορώ να αντιληφθώ τα δικαιώματα τους αλλά δυστυχώς με αυτό τον τρόπο πρέπει να καταλάβουν ότι φέρνουν τον κόσμο απέναντι τους.

Βέβαια,θα πρέπει να παρατηρήσω ότι μου έκανε μεγάλη έκπληξη το ότι οι αγρότες δεν μπαίνουν σε μια λογική διαλόγου όπως τους πρότεινε η υπουργός.Μπροστά,σε όλο τον κόσμο,στις τηλεοράσεις να ακούσουμε τα «δίκαια» αιτήματα τους,να ακούσουμε την άποψη του υπουργείου και της κυβέρνησης.Νομίζω ότι αυτό θα συμβάλλει στη κοινή γνώμη και όχι να κλείνετε τους δρόμους εις βάρους τον συμπολιτών σας.

Πάντως,αν συνεχιστεί το χάλι με τους αγρότες να κλείνουν τους δρόμους με το έτσι θέλω όποτε θέλω (αν και δεν τους έχω δει να κλείνουν ποτέ τους δρόμους το καλοκαίρι,που έχουν να μαζέψουν την σοδειά του!!!)θα πιστέψω ότι δεν υπάρχει κράτος γιατί αν υπήρχε θα τους μάζευε,έλεος!!!!

Τέλος,αναρωτιέμαι γιατί οι αγρότες τα βάζουν κάθε φορά με το κράτος όταν αυτοί που τους εκμεταλλεύονται είναι οι μεσάζοντες που αισχροκερδούν εις βάρος τους.Επομένως,αντί να κλείνετε τον δρόμο και δεν μας αφήνετε να περάσουμε καλό θα ήταν να κλείσετε την αυλή των μεσαζόντων που σας εκμεταλλεύονται.Αλλά μήπως οι μεσάζοντες είναι μαζί με τους αγρότες στα μπλόκα;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι κρεμαστοί κήποι της Αθήνας...

«Ήρθαμε σ΄ αυτό το σπίτι το 2007. Είπαμε να μη βάλουμε κλιματισμό . Το καλοκαίρι όμως η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Βράζαμε από τη ζέστη », λέει στα « ΝΕΑ » η κ . Αμαλία Ζέππου για τη διώροφη κατοικία της στον Κεραμεικό , στην οδό Παραμυθίας 29. Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επίσης «καυτό». «Είπα, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτό το σπίτι...». Όλα όμως άλλαξαν όταν η κ. Ζέππου , παραγωγός ντοκιμαντέρ, αποφάσισε να πρασινίσει την ταράτσα... της. Ύστερα από μία μικρή έρευνα απευθύνθηκε σε μία εταιρεία, η οποία δημιούργησε έναν καταπράσινο κήπο στη στέγη. «Η διαφορά είναι εντυπωσιακή. Άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες. Πλέον το σπίτι είναι φοβερά δροσερό το καλοκαίρι. Αλλά και τον χειμώνα έχουμε σημαντικά οφέλη, αφού ο κήπος λειτουργεί ως μόνωση: έχουμε μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου για θέρμανση έως 15%». Λειτουργικό χάρη στον ταρατσόκηπο έγινε και το μικρό δωματιάκι που υπάρχει στην ταράτσα. «Προτού δημιουργηθεί ο ταρατσόκηπος, το καλοκαίρι δεν μπορούσες να μείνεις πολλή ώρα σ΄ αυτό το

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Ιδρυτική Διακήρηξη Βασικών Αρχών και Στόχων

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσ