Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ας μάθουμε κάτι από το παρελθόν!!!!!!


Δε μ' ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή απ' την οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους μ' ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος.
Προχθές το βράδυ κατά λάθος έπεσα σε αυτό το απόσπασμά από μια φράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Έμεινα άφωνος ο άνθρωπος που κατάφερε να κατακτήσει όλη την Ασία και να έχει τόσους λαούς στα πόδια του έκανε αυτή την δήλωση.Ο μαθητής του Αριστοτέλη ήξερε ότι οι άνθρωποι δεν ξεχωρίζουν από το χρώμα αλλά ούτε από την φυλή την οποία ανήκουν.Ίσως να ήταν και ο λόγος που σε κάθε πόλη που έμπαινε τον τιμούσαν,οι πολίτες.

Ενώ στο σήμερα,εμείς οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο λαός που πλέον είμαστε περήφανοι μόνο για το παρελθόν μας συμπεριφερόμαστε στους μετανάστες σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.Σκέφτηκε κανείς από εκείνα τα φασιστοειδή ότι είναι άνθρωποι που ψάχνουν μια δεύτερη πατρίδα για να ζήσουν την οικογένεια τους.Σκέφτηκε κανείς τους ότι κ κατά το παρελθόν και οι Έλληνες έχουν υπάρξει μετανάστες;Βέβαια εσφαλμένα θα απαντήσουν με εμάς ήταν αλλιώς!!!Σκέφτηκε κανείς τους ότι η αρμονική αυτή προσαρμογή θα επιφέρει πολλά θετικά.Θα επιφέρει συμμάχους.

Νομίζω ότι όποιος έχει την διάθεση και δεν τον τυφλώνει ο καθοδηγούμενος εθνικισμός που ορισμένοι του τον προσφέρουν μπορεί να δει την αλήθεια.Ας μάθουμε κάτι από το παρελθόν μας!!!Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να δούμε τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας μας και ας αφήσουμε αυτά που σκοπό έχουν τον αποπροσανατολισμό μας..

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Κείμενο 30 στελεχών καταγγέλλει τον Βενιζέλο ως «παρανυφάκι του Σαμαρά»

Συντρόφισσες και σύντροφοι,  Η αποκαρδιωτική εικόνα της σύγχρονης πολιτικής σκηνής είναι τουλάχιστον δεδομένη.Τα media σε ρόλο Μαέστρου προσπαθούν απεγνωσμένα να εγκαταστήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού το δίπολο ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ: Μνημόνιο ή Επανάσταση. Αναμφίβολα όμως, καμία από τις δυο πολιτικές οντότητες δε μπορεί να αποτελέσει εγγυητική δύναμη για τη σταθερότητας της χώρας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αναζητά τον «καταλληλότερο» ανάμεσα σε ακατάλληλους. Εγγυητική δύναμη δε μπορούν να αποτελέσουν ούτε οι ευκαιριακές κομματικές συσπειρώσεις που η ανομοιογένεια και η έλλειψη προγράμματος για τη χώρα συμπληρώνει το παζλ των ακατάλληλων με …επικινδυνότητα: διάττοντες αστέρες, που απλώς «μας ψεκάζουν» με φωνές – αλαλαγμούς χωρίς ουσία. Η απουσία πολιτικών οραμάτων και κυρίως οραματιστών, οδηγεί τη χώρα – ιδεολογικά άοπλη και κατακερματισμένη – σε πολιτικές που κάθε άλλο παρά της εξασφαλίζουν κύριο ρόλο και διαπραγματευτική δύναμη στις σύγχρονες διεθνείς εξελ...

Η δική μου πρώτη φορά…

Η πρώτη φορά είναι πράγματι σημαντική και οι συνέπειες μεγάλες για την ψυχοσύνθεση σου, για τον χαρακτήρα που θα διαμορφώσεις. Η πρώτη σου φορά βλέπεις θα σε ακολουθεί για πάντα. Μια θύμηση που θα στοιχειώνει το μυαλό σου και θα είναι υπεύθυνη για όλες τις αποφάσεις που θα πάρεις στη ζωή σου. Ο σταυρός που θα κουβαλάς και θα ξέρεις καλά μέσα σου ότι είναι η μόνη σου περιουσία. Η δική μου πρώτη φορά ήταν το 1991. Μόλις 10 χρονών!!! Βγαίνεις από τον αγγελικά πλασμένο κόσμο που έχεις φτιάξει σαν παιδί. Η στιγμή που οι καταστάσεις σε καλούν να αποφασίσεις, να ενηλικιωθείς, να αφήσεις πίσω την παιδική αθωότητα και να αντικρίσεις την σκληρή πραγματικότητα. Άραγε υπάρχει μεγαλύτερη άσκηση βίας; Πορείες, σημαίες, συνθήματα και πολύς κόσμος. Το κέντρο της Αθήνας ήταν γεμάτο από τους απολυμένους της ΕΑΣ (αστικά λεωφορεία). Εκεί σε εκείνους τους δρόμους ήταν η πρώτη φορά μου. Δίπλα σε άτομα που εμπιστευόμουνα τον αδερφό μου, τη μάνα μου και τον πατέρα μου που μόλις είχ...