Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Financial Times «Γιατί επέτρεψαν στην Ελλάδα να μπει στην Eυρωζώνη;»


Δύο είναι οι πηγές των προβλημάτων της Ελλάδας, η τεράστια μαύρη οικονομία της και ο «παραγεμισμένος» δημόσιος τομέας της, σχολιάζουν σε νέο άρθρο τους σήμερα οι Financial Times και o ανταποκριτής τους στις Βρυξέλλες κ. Tony Βarber. Η δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας αποτελεί την πιο σημαντική και σοβαρή δοκιμασία για την ενότητα της ευρωζώνης, από το 1999. Αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, το πρόβλημα με τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας θα ταρακουνήσουν ισχυρότατα, τα θεμέλια της νομισματικής ένωσης της Ευρώπης. ( άλλο που δεν θα ήθελαν οι Βρετανοί!) Η Ελλάδα όμως … μια χαρά τα βγάζει πέρα! H Γερμανία χτυπήθηκε από πτώση της τάξης του 5% του ΑΕΠ της το 2009. Η Ελλάδα ένιωσε μόλις 1,1% μείωση. Η Ισπανία έχει 19% ανεργία. Η Ελλάδα μόλις 9%. Η Ιρλανδική κυβέρνηση προχωρά σε υπερβολικά σκληρά και αυστηρά μέτρα απέναντι στους πολίτες της για να προστατέψει την θέση της στην ευρωζώνη. Η ελληνική κυβέρνηση μέχρι σήμερα, δεν έχει κάνει τίποτα παρόμοιο. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη πως οι υπόλοιποι 15 της ευρωζώνης, η Κομισιόν και η ΕΚΤ, είναι όλοι έξαλλοι με τους Έλληνες πολιτικούς. Η παραοικονομία και ο πολυπληθής δημόσιος τομέας είναι οι «ανωμαλίες» και η ταυτότητα της Ελλάδας, υπογραμμίζει ο κ. Barber. Αντίθετα με την Γερμανία, η οποία χτυπήθηκε εντονότατα από την κατάρρευση της παγκόσμιας ζήτησης το 2008, η Ελλάδα δεν εξαρτάται από τις εξαγωγές τις στον κλάδο της μεταποίησης για να αναπτυχθεί. Αντίθετα με την Ισπανία, η Ελλάδα δεν έχει μία εργατική τάξη με εκατομμύρια προσωρινούς και part time εργαζόμενους, τους οποίους μπορεί εύκολα να ξεφορτωθεί όταν οι οικονομικοί καιροί είναι ιδιαίτερα δύσκολοι. Αντίθετα με την Ιρλανδία, η Ελλάδα έχει έναν απόλυτα μη αποτελεσματικό, τεράστιο σε μέγεθος και πολύ καλοπληρωμένο δημόσιο τομέα. Το μάθημα από την ελληνική κρίση είναι ότι χρειάζονται πάρα πολλά χρόνια απαράδεκτης και ανεπαρκέστατης πολιτικής για να φτάσει ένα πρόβλημα να έχει τις διαστάσεις που έχει σήμερα στην Ελλάδα. Δεν είναι κάτι που δημιούργησε η παγκόσμια κρίση το 2007-2008. Είναι κάτι που εδώ και πάρα πολλά χρόνια δημιουργείται από την κακοδιαχείριση των δημόσιων οικονομικών : υπερβολική σπατάλη, ελάχιστα έσοδα από φόρους και πολιτικό μαγείρεμα των στατιστικών στοιχείων. Και το εκπληκτικό είναι, καταλήγει το άρθρο, πως όλοι επέτρεψαν το 2001 στην Ελλάδα να υιοθετήσει το ευρώ, ενώ οι αδυναμίες και τα προβλήματα της χώρας, ήταν προφανέστατα.

http://www.tovima.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όλα όσα δεν άκουσα...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις όλων για το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και αφού η περίοδος του πένθους έληξε μπορώ να πω το τι δεν άκουσα. Για αρχή θα ήθελα να διευκρινήσω ότι ο σεβασμός για την απώλεια του ανθρώπου -και το πένθος  της οικογένειας του- παραμένει, αλλά η ιδιότητα του πολιτικού τον  αφήνει στη  δημόσια κρίση. Δεν άκουσα λοιπόν για την αποστασία, για τα ειδικά δικαστήρια, για το "Βρώμικο '89", τη Mayo, την ΑΓΕΤ, τα σκάνδαλα με τους 470 φακέλους, τα οικονομικά προβλήματα που άφησε η θητεία του ως Πρωθυπουργός της Χώρας. Για το τέλος, κράτησα την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του και το Σκοπιανό. Για το μόνο που αναρωτιέμαι μετά από όλες τις πολιτικές αγιογραφίες που του φτιάξανε μήπως είχε δίκιο όταν έλεγε, ότι στην Ελλάδα όλα ξεχνιούνται μετά από 10 χρόνια...

Κείμενο 30 στελεχών καταγγέλλει τον Βενιζέλο ως «παρανυφάκι του Σαμαρά»

Συντρόφισσες και σύντροφοι,  Η αποκαρδιωτική εικόνα της σύγχρονης πολιτικής σκηνής είναι τουλάχιστον δεδομένη.Τα media σε ρόλο Μαέστρου προσπαθούν απεγνωσμένα να εγκαταστήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού το δίπολο ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ: Μνημόνιο ή Επανάσταση. Αναμφίβολα όμως, καμία από τις δυο πολιτικές οντότητες δε μπορεί να αποτελέσει εγγυητική δύναμη για τη σταθερότητας της χώρας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αναζητά τον «καταλληλότερο» ανάμεσα σε ακατάλληλους. Εγγυητική δύναμη δε μπορούν να αποτελέσουν ούτε οι ευκαιριακές κομματικές συσπειρώσεις που η ανομοιογένεια και η έλλειψη προγράμματος για τη χώρα συμπληρώνει το παζλ των ακατάλληλων με …επικινδυνότητα: διάττοντες αστέρες, που απλώς «μας ψεκάζουν» με φωνές – αλαλαγμούς χωρίς ουσία. Η απουσία πολιτικών οραμάτων και κυρίως οραματιστών, οδηγεί τη χώρα – ιδεολογικά άοπλη και κατακερματισμένη – σε πολιτικές που κάθε άλλο παρά της εξασφαλίζουν κύριο ρόλο και διαπραγματευτική δύναμη στις σύγχρονες διεθνείς εξελ...

Λίγα λόγια για τον επιστημονικό συνεργάτη της Μαρίας Σπυράκη

Πραγματικά δεν με νοιάζει τι κάνει ο υιός Ζαγορίτης στη προσωπική του ζωή. Μαγκιά του με ποια βγαίνει και το τι κάνει μαζί της. Δεν θα τον έκρινα ποτέ για τις προσωπικές του επιλογές εξάλλου εκεί θεωρώ ότι ξεχωρίζει ο άνδρας από το παιδάκι, με το να μπορεί να υποστηρίξει τις επιλογές του. Αυτό όμως που με εκνευρίζει είναι ότι εκφράζει όλα αυτά που απεχθάνομαι. Εκφράζει την Ελλάδα του κονέ, της άκρης, του μπαμπά. Την Ελλάδα του παίρνω ό,τι θέλω, όπως θέλω και όπου θέλω. Της Ελλάδας των VIP που δεν υπακούν σε κανένα νόμο. Όσο αδιάφορος μου περνά ο υιός Ζαγορίτη άλλο τόσο αδιάφορη μου είναι η Σπυράκη . Αυτό όμως που με εξοργίζει είναι ότι μπορεί να συνεχίσει να μας κοροϊδεύει όπως ακριβώς έκανε σαν δημοσιογράφος. Θα μπορούσε να πει ότι ήταν επιλογή μου γιατί ήθελα να συνεργαστώ μαζί του. Θα μπορούσε να πει ότι τον επέβαλλε το κόμμα της ΝΔ. Θα μπορούσε να πει ότι ξεπληρώνει παλιά γραμμάτια ή ότι ήταν μια χάρη που αποβλέπει σε μελλοντικά οφέλη. Όλα αυτά θα μπ...